88>90-91.Gün

192 29 3
                                    



88-90. Gün

Dün pek bir şey olmadı. Taeyeon ve Tiffany'nin beklenmedik ziyaretini atlamamıştım pek. Dün daha çok Tiffany konuştu gerçi. Taeyeon yalnızca sustu. Arada bir baktı, gülümsedi ya da ağladı. Ona karşı bir şey hissetmediğimin farkında olduğunu biliyordum. Görüyordum ama sanki o da pek...umursamıyor gibiydi.
Bugün ise Tao'nun Amerika'dan döndüğünü duydum. Yani aslında Çin'e. Şu an Çin'deymiş. Suho hyung ile konuşurlarken duydum. Suho hyung onun geri gelip gelmeyeceğini soruyordu. Tao'nun ne dediğini duyamadım ama Suho hyungun hal ve hareketlerinden geri dönmeyeceğini anlamıştım. Tao konusunda ilk başlarda kendimi suçlasam da artık bunu aşmıştım çünkü Tao hep böyleydi. Belki bir şekilde yine de gidecekti. Bilmiyorum... Sehun ile Tao eskisi gibi değiller. Yani bizim Sehun ona hala kırgın ve aslında kızgın. Bırakıp gitmesini anlamlandıramadığını söylüyor hep. Sen gittiğinden beri hiçbir şey yolunda değil, biliyorsun zaten.
Öğleden sonra Jongdae hyung geldi ve Minseok hyung ile birlikte beni dışarı götüreceklerini, yeni bir yerin açılışının olduğunu falan söylediler. Çok güzel yiyecek ve içecekler de ikram edeceklermiş... Onları kırmadım zaten kahvaltı yapmamıştım ve midem yalan söylememi engelleyecek şekilde gurulduyordu. Kabul ettim.
Akşam ise açılıştan sonra Han nehrine gidip oturduk. Chen hyung bir şarkı söylemeye başladı. John Legend'den All Of Me. En sevdiğin şarkıydı... Kalbimin üzerinde tonlarca ağırlık olduğunu hissettim. Chen'e eşlik ettim usulca, mırıldanarak. Chen hyung ile birlikte seslerimiz nehirdeki minik dalgalara karıştı. Bu iyi hissettirdi. Bu şarkıyı duyduğunu ve bizi dinlediğini de biliyordum çünkü ben, "Teşekkür ederim..." dediğini duyan tek kişiydim.

91.Gün

Bugün eve geldim. Ailemin yanına. Onları daha fazla görüp,daha çok vakit geçirmek istediğimi fark ettim. Onları özlediğimi,özleyeceğimi...

İyi vakit geçirdik. Annem yine harika yemekler yaptı ve ben de ona yardım ettim,bir zamanlar birlikte yaptığımız gibi. Birlikte buraya son gelişimizi hatırlıyorsun değil mi? Çorbaya tuz yerine şeker koymuştun ve sonraki bütün hafta boyunca bunu hatırlayıp gülmüştük. Çok güzel günlerdi. Seninle olan,seninle güldüğüm günler. Çok güzeldi.
Ama şimdi o günleri hatırlayıp özlemek,bir daha olmayacağını bilmek güzel değil Yeol. Hiç güzel değil.

Birazdan yine seni düşünerek uyuyacağım. Gel olur mu?

Sensiz 99 GünHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin