Bu kadar çok susma! Kızsana bana. Neden bıraktın de. Nefret et benden. Hatta o kadar çok nefret et ki unutama hiç. Nefret daha güçlüymüş aşktan. İşte o yüzden o kadar nefret et ki benden bırakmak gelmesin aklına. Şimdi bende senden nefret ediyorum. Gitme demediğin için, neden diye sormadığın için, bizi kaybetmekten hiç bir zaman korkmadığın için. Ama ben hep korktum. Uzak kalmaktan görememekten ya da bir gün başka birisi olacağı düşüncesinden korktum. Korktuğun başına gelir derler ya geldi birtanem. Ne kadar korktuysam seni görememekten o kadar uzağım şimdi gözlerine. Ne kadar korktuysam uzak kalmaktan o kadar dokunamıyorum sana. Korkup vazgeçtiklerim yüzünden acı çekiyorum. Asla bırakmam dedikten sonra bırakmaktan acı çekiyorum. Bak şimdi de başıma gelsin diye korkuyorum. Beraber olmaktan korkuyorum. Beni bir daha bırakmamandan korkuyorum. Belki her vazgeçiş yeni bir başlangıçtır diye avutuyorum kendimi. Yeni bir başlangıç için senden vazgeçiyorum. Unutmak değil de kendi mutsuzluğum üstüne mutluluk kurmaya çalışıyorum. Seni yeni mutsuzluklarda görmek dileğiyle birtanem...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seninle Ya Da Sensiz
PoesíaBoş sayfalarda başladım yazmaya.'' Kim niye okusun benim yazdıklarımı? '' dedim satırlarıma başlamadan.Her kelime bana sevdiğimi getirdi zamanla.Acısını getirdi.Yanlışlarımı getirdi.Ama sonra kelimeler beni anlattı.Bir insanı kelimelerde yorar,dedi...