Birini severken ona özel bir yer seçilmez. '' Ben senin gözlerini seviyorum'' diyemezsin mesela. Sevmek bedende olmaz ki. Beden seçmez kimi seveceğini. Seçse böyle olmazdı, bu kadar canın yanmazdı zaten. Kalp görür seveceğini. Önce kalp sahiplenir. Sonra göz arar, beden arzular. Hayat o değildir ama onunla hayattır. Zaman geçer ama onunla durmak ister. Kalp atar onda durur. İnsan sever ama onda bitmek ister. Ateş yanar da acısı kalbe geçer. İşte buna yaşamak demezsin. Çünkü sen artık ''o'' olmuşsundur. Bu yüzden yaşamak değil yaşatmaktır aslı. Ateşim! Yaşamıyorum biliyorum ama seni mi yaşatıyorum karar veremiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seninle Ya Da Sensiz
PuisiBoş sayfalarda başladım yazmaya.'' Kim niye okusun benim yazdıklarımı? '' dedim satırlarıma başlamadan.Her kelime bana sevdiğimi getirdi zamanla.Acısını getirdi.Yanlışlarımı getirdi.Ama sonra kelimeler beni anlattı.Bir insanı kelimelerde yorar,dedi...
