Als we zijn aangekomen bij het vliegveld zie ik Lasse kijken. Meteen trekt Nicolai zijn hand weg. Hij kijkt me aan en knikt. Maar wacht even houdt die van me? "Ga je nog uitstappen?" Ik kijk weg en knik. Waarom reageerde hij nou zo bot? Ik kan er toch niks aan doen dat Lasse er staat. Toch open ik de portier van de auto en loop naar de kofferbak en pak me koffer er uit. "Dankjewel, voor het brengen." Hij knikt. Zodra ik de kofferbak dicht doe rijdt die meteen weg. Ik loop richting Lasse. Als hij me ziet geeft die mee een knuffel. "Hoe was het schat?" Ik knik een beetje. "Heeft Nico je wat aangedaan?" IK schud me hoofd en loop dan naar binnen toe. "Waarom ga je zo snel?" Ik draai me om. "Omdat anders me vliegtuig vertrekt zonder mij. Maar wat doe jij hier eigenlijk? Je zou een paar dagen na mij vertrekken." Hij knikt. "Ik heb me vrije dagen opgenomen en dus kon ik met jou mee. "Oké, waar wacht je nog op. We gaan naar Denemarken!" Hij knikt. "Zo ken ik je weer."
Als we zijn geland lopen we meteen weg. Ook al is Lasse hier niet zo bekend ik wel. Ik heb gewoon geen zin in gezeik. Als we door de deuren lopen staan er een paar fotografen. "Wat gaan we doen?" Lasse kijkt me aan. Weetje fack the world! Ik pak zijn hand en we lopen door. "Selena, is that your new boyfriend?" Ik reageer er niet op. "Who is that?" "Wait that is the footballer from Ajax." "What is his name!" "That is my son!" Lasse kijkt om en ziet een man staan met een vrouw. "Kom." Hij trekt me mee naar het ouder echt paar. "Wie zijn dat?"
JE LEEST
Love me like you do
General FictionWat als je de perfecte man blijkt te hebben gevonden? Maar je niet bij hem kan blijven van wege je werk? Word het kiezen of gaat Selena de uitdaging aan? Je leest het in Love me like you do
