Er zijn heel veel maanden overheen gegaan. Van fotoshoot's tot een wel verdiende vakantie. Maar toch lijkt er iets niet te kloppen in me leven. Ja raad het vast wel, ik mis de warme knuffels en de kusjes. Maar ja het is niet mijn schuld. Oké, misschien reageerde ik iets te heftig en was het gewoon omdat hij dronken was maar zo zou elk meisje toch reageren? Maar ja ik had al gezien dat Lasse een nieuwe vriendin heeft en dat hoorde op shownieuws dat hij is verlooft sinds net een week. Maar weetje ik hoef hem ook niet terug.
Ik kijk nog snel op me telefoon en zie een berichtje van me moeder. Ik open snel de app en dan komen de tranen in me ooghoeken.
Schrik alstjeblieft niet. Maar je vader is opgenomen in het ziekenhuis met een hartaanval. Wil je alsjeblieft zo snel mogelijk komen? Meteen reageer ik terug dat ik er aan kom. Ik stap op van de bank en ren naar de voordeur en doe me schoenen aan en pak nog snel me huissleutels van het haakje af. Ik voel nog even in me broekzak en voel inderdaad me telefoon zitten. Ik doe de voordeur open en ren naar me auto en rij dan met een noodgang weg. Als ik op de snelweg ben komt er een politie auto aangereden. Stiekem hoop ik dat die niet voor mij komt maar alle hoop is tergeefs als het bordje gaat branden met volg politie.
Als we bij een tankstation zijn gestopt komt er een agent naar me toe gelopen en ik doe me raam naar beneden. "Mevrouw, heeft u een rijbewijs bij u en u kenteken bewijs?" Ik knik en pak eerst het kenteken bewijs uit het dashboard en dan wil ik me tas pakken als ik zie dat ik hem ben vergeten kan ik mezelf wel voor me kopslaan. "Sorry meneer de agent maar ik ben me tas vergeten en me vader is net naar het ziekenhuis gebracht omdat die een hartaanval heeft gehad. Daarom reed ik dus zo snel." Hij knikt. "U reed 160 km p/u dus u mag zo en zo niet verder rijden. Kunt u een vriend bereiken?" Ik knik en pak me telefoon en bel Nicolai op.
"Heey Selena, dit is heel verrassend waarom bel je?" "Ik ben net aangehouden op de A13 en ben me rijbewijs vergeten. Maar papa is net naar het ziekenhuis gebracht iets met zijn hart. Kan jij me ophalen of iets en naar het ziekenhuis brengen?" "Ja moet wel lukken maar Lasse is hier ook bij me." "Maakt niet uit kom zo snel mogelijk!!" "Shell pomp denk ik en we rijden nu weg." "Oké, totzo." Ik hang op en kijk de agent aan. "Me vrienden zijn onderweg." Hij knikt en loopt naar zijn collega toe. Ik ontgrendel me telefoon weer en stuur me moeder een appje. Mam alles is goed met me hoor maar ben net aangehouden en 2 vrienden van me brengen me zo naar het ziekenhuis. Spreek je later xxx ik verstuur het en kijk dan voor me uit. Na een tijdje hoor ik gebonk en kijk ik naast me en zie Lasse staan. Hij doet me deur open. "Stap uit en ga aan de andere kant zitten." Ik knik en stap uit en loop naar de andere kant toe."Hier links af en dan zijn we er." Hij knikt en kijkt in zijn achteruit spiegel en geeft een seintje aan Nicolai. Die terug knippert met zijn lampen. Als we er zijn stopt Lasse en ren ik naar de ingang toe. Ik loop naar een mevrouw toe die achter de balie staat en vraag aan haar waar me vader ligt. Ze geeft me precies aan van hoe en wat. Ik knik en ren er naar toe. Als ik bij de kamer ben aangekomen zie ik net dat er een witte deken over hem word gelegt. Ik zak op de grond en kijk toe. "Selena, je vergat je autosleutels. Ik dacht kom ze ma.... Wat is er gebeurd?!" Lasse komt naar me toe gerend en zit wat ik ook zie. Hij slaat zijn armen om me heen en duwd me hoofd op zijn borst. "Rustig maar oké. Ik ben bij je." Langzaam knik ik. Maar niks word het zelfde zonder me vader. Niks.....
JE LEEST
Love me like you do
General FictionWat als je de perfecte man blijkt te hebben gevonden? Maar je niet bij hem kan blijven van wege je werk? Word het kiezen of gaat Selena de uitdaging aan? Je leest het in Love me like you do