Love me like you do

Wait are u saying?

"Jongens het was leuk en gezellig maar ik ga er weer eens vandoor." Ik heb een hele tijd nog buiten gestaan. Eigenlijk ben ik nog niet eens naar binnen toe gegaan. En ik heb Lasse ook de hele avond niet gezien. "Moet ik even met je mee naar binnen lopen en Lasse zoeken?" Nicolai kijkt me aan. Ik knik en dan komt die naar me toe gelopen. We lopen naar binnen toe en het ziet er al half verlaten uit. Hoelaat moet het dan wel niet zijn! Snel pak ik me telefoon en zie dat het 01:30 is. Shit dit was nooit een goed idee geweest! "Kijk daar heb je Lasse met zijn vriendin Miranda..!" Nicolai stoot me aan en ik kijk op. "Thanks ik zie je vast snel weer." Hij knikt en geeft me een knuffel. Ik loop richting Lasse. Als ik achter hem sta tik ik op zijn schouder en hij kijkt om. Ook zijn vriendin kijkt me aan en doet der mond open. "WAT MOET JE VUILE VIEZE HOER!! DENK JE ZOMAAR ME VRIEND TE KUNNEN INPIKKEN?? HIJ HEEFT GEEN OOG VOOR JE. DONDER OP!" Er wellen langzaam tranen op in me ogen en Lasse kijkt me aan. Geen enkele emotie zie ik in zijn ogen. Ik draai me om en ren naar buiten toe. Natuurlijk staan de jongens er nog, het kon ook niet anders. Maar gelukkig hebben ze mij denk ik gezien. Nog steeds glijden de tranen over me gezicht. Waarom ik??? Ben ik niet gezellig genoeg..! Ik ga zitten op het bankje en dan voel ik een hand op me schouder. Langzaam draai ik me hoofd om en zie Nicolai staan. Hij komt meteen naast me zitten en geeft me een knuffel. "Wat is er gebeurd..? Waar is de nog net zo leuke Selena gebleven.." Ik haal even diep adem en vertel dan het verhaal. Zijn mond hangt open en trekt me nog een keer in een knuffel. "Dus nu moet je iemand vinden die je naar het hotel brengt?" Ik schud me hoofd. "Ik loop wel gewoon. Zover is het niet." Nicolai schud zijn hoofd. "Geen sprake van dat ik jou laat lopen! Wacht hier oké. Ik ga even me jas en autosleutels halen." Ik knik en laat een klein glimlachje zien. Nicolai staat op en loopt naar binnen toe. Ik hoor iemand zijn keel schrapen. Ik kijk naar rechts en zie Lasse staan. "Wat moet je!" Snauw ik naar hem toe. "Het was niet de bedoeling dat Miranda zo te keer ging. Maar ik zie dat je het goed kan vinden met Nicolai.... Vergeet niet dat niemand ooit van je zou houden, als wat ik deed!" Ik sta op om wat te zeggen en dan staat daar Nicolai. "Lasse, hou gewoon je bek! Selena is te minste een meisje op wie een jongen trots mag zijn!" De jongens beginnen te bekvechten met elkaar. Er tussen komen heeft geen zin. Ik draai me naar het hek en loop er door heen naar buiten toe. Dan maar het stuk lopen.