2

110 10 3
                                    




pov liam

'liam de post is er!!' schreeuwt louis naar boven. en met post bedoelt hij fan brieven. ik ren snel de trap af. ik zie al een grote berg brieven liggen waar ik naast ga zitten net als de rest. we pakken allemaal een brief en geven die aan de persoon van wie hij is bestemd. zo gaan we door tot iedereen zijn eigen brieven heeft. er viel me een brief op, met sombere letters was mijn naam erop geschreven. iedereen pakt zijn post en neemt het mee naar boven en gaat het daar lezen. ik pak de brief die mij het meest opviel en open hem:

dear liam,

ik weet dat je dit nooit gaat lezen, maar toch moet ik dit schrijven naar een persoon die mij niet kent. ik wordt gepest zo erg dat ik het allemaal geloof. ze vertellen me dat ik dik ben dat ik mezelf pijn moet doen en dood moet. ik heb mezelf dan ook pijn gedaan ik moest wel ik wil het niet maar ze dwongen me om het te doen. elke dag gebeurt het zelfde en elke dag wordt het erger. ik sta met moeite op om naar school te gaan. een stap in school en de scheldwoorden worden al naar mijn hoofd gegooid. iedere dag wordt het erger. steeds vaker wordt ik naar mijn huis gevoolgd om vervolgens een dag later op de hoek opgewacht te worden zodat ze me onderweg ook al lekker kunnen uitschelden. maar iedere dag probeer ik na school zo snel mogelijk naar huis te gaan zodat ik niet in elkaar wordt geslagen. maar het wordt steeds moeilijker. mijn lichaam wordt moe. ik heb nog nooit iets tegen mijn ouders gezegd, niet dat ik ze vaak zie want 9 van de 10 keer zijn ze op zakenreis. ik wordt steeds banger om naar school te gaan, bang dat ze me op een dag vermoorden als ik dat zel al niet heb gedaan. ik weet niet wat ik moet doen liam, ik voel me iets opgeluchter nu ik deze brief heb geschreven. ook al weet ik dat hij in de prullenbak beland.

greetz lisa

ik heb tranen in mijn ogen aan het eind van de brief en denk terug aan de tijd toen ik ook werd gepest, langzaam lopen de tranen over mijn wangen. ik lees de andere brieven ook maar mijn hoofd blijft hangen bij de brief van lisa. ik moet haar helpen, ze is zo onzeker niemand verdient het om gepest te worden. en al helemaal niet om er alleen voor te staan. als mijn ouders er niet waren geweest om me te helpen had ik hier waarschijnlijk niet meer gestaan. ik moet haar gaan helpen kosten wat het kost.


hoofdstuk 2 het is al beter dan hoofdstuk right??

greetz littlehoranbeing

Letters to liam..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu