Letters to liam..

11

pov lisa

al de hele dag krijg ik propjes tegen mijn hoofd gegooid en het is erger dan normaal net als ik mijn laptop dicht wil doen omdat de bel zo gaat krijg ik een propje tegen mijn hoofd. 'als je morgen niet dood bent zorgen wij daar wel voor maar dan op onze manier' staat er op het briefje. ik slik en kijk dan naar de richting waar het propje vandaan kwam. ik kijk laura bijna gelijk aan die me met een grote grijns aankijkt. ik geef haar een blik die een oke antwoord moet betekenen en dan draait ze zich zelfvoldaan om.

-uur later-

we zitten nu in de laatste les, hierna ga ik het doen. maar hoe? ik denk van de brug afspringen dan ben ik er in een keer vanaf want er rijd dan vast wel een vrachtwagen over me heen. de bel gaat waardoor ik uit mijn gedachtes kom. ik sta langzaam op. en loop naar mijn kluisje toe waar ik mijn jas pak en mijn boeken pak voor de volgende dag. tenminste als het mislukt heb ik ze in ieder geval bij me. ik loop naar buiten en pak mijn fiets. ik fiets eerst naar huis en schrijf een brief naar mijn pleegouders want zo noem ik ze nu sinds ik weet dat ik ben geadopteerd.

lieve sebas en sophie

bedankt voor al die jaren dat jullie voor mij hebben gezorgd. ik ben er klaar mee, jullie zijn altijd aan het werk in het buitenland. op school elke dag gepest worden doordat jullie nooit op school waren voor gesprekken en dat soort dingen. ik wordt elke dag bedreigt met de dood. en nu ben ik er klaar mee ik doe het nu gewoon. ik wil wel dat jullie weten dat ik het jammer vindt dat ik niet mijn echte ouders heb kunnen ontmoeten. en dat ik al die jaren dat jullie er voor me waren nooit zal vergeten.

xx jes lisa

Zelfvoldaan leg ik de pen neer. Ik loop de deur uit en loop dan naar de snelweg toe. het is denk ik een kwartiertje lopen en op de fiets gaan heeft toch geen zin. niet veel later sta ik bij de brug boven de snelweg. veel mensen die hier fietsen kijken me raar aan. ik sta dan ook op de rand van de brug. ik pak mijn telefoon en ga naar whatsapp ik spreek mijn laatste bericht in:

hallo mensen,

misschien dat jullie niet doorhebben wat al dat gepest met mij doet maar na vandaag hebben jullie geen last meer van me. al die ik vermoord je als je het zelf niet doet enzo kan ik niet meer aan. ik doe het voor jullie. vaarwel mensen die mij toch nooit mochten.

ik leg mijn telefoon naast de brug neer en klim dan verder over de rand. ik kijk nog een keer naar beneden. het is echt hoog. ik laat mijn handen los en hang voorover, het enige wat ik nog hoor is 'NO LISA DON'T DO IT' en dan weet ik het niet meer alles gaat te snel.

pov harry

daar staat ze boven op de brug achter de reling ze laat haar handen los en gaat voorover hangen ik sprint naar voren en pak snel haar hand beet. ik heb mijn ogen dicht en weet niet of ik haar wel echt vast heb. ik open mijn ogen en zei haar daar hangen aan mijn hand. ik trek haar voorzichtig omhoog. is de eerste die in actie komt en me helpt. levenloos ligt ze op de grond. we staan allemaal boven haar. niall heeft het er het moeilijkst mee, hij weet nu dat het zijn zusje is en dat ze gewoon zelfmoord wilde plegen. voorzichtig aait liam over haar hoofd heen. niall pakt zijn telefoon en loopt weg. geen idee wat hij gaat doen.

pov niall

ik pak mijn telefoon en bel mijn moeder. ze moet weten dat ik lisa heb gevonden en dat als wij er niet waren geweest dat ze dood was geweest. 'met Maura' zegt mijn moeder vrolijk.  'mam' zeg ik huilend. 'niall wat is er jongen vertel het me?!' zegt mijn moeder gelijk bezorgd. 'l-lisa ik heb haar gevonden maar...' ik kan niet verder praten want ik barst in huilen uit.  'rustig niall je hebt haar gevonden maar wat is er nou?' vraagt mijn moeder op een rustige toon. 'ze wilde zelfmoord plegen omdat ze zo erg wordt gepest.' zeg ik in een zucht terwijl de tranen over mijn wangen lopen. 'w-wat d-dat meen je niet. ' zegt ze stotterend. 'mam ik weet niet wat ik moet doen.' zeg ik terwijl ik terugloop naar de andere die lisa hebben opgepakt en langzaam teruggelopen zijn naar het hotel want daar staan we bijna naast. 'probeer rustig te blijven. hoe gaat het nu met haar?'vraagt ze. 'weet ik niet harry heeft haar op kunnen vangen en samen met louis over de reling getild en ze was de hele tijd bewusteloos geweest.' zeg ik terwijl ik bij de jongens ben komen lopen. 'leg haar op bed en zorg goed voor haar. als ze wakker wordt moet je het haar uitleggen en dan kijken wat haar reactie is.' zeht ze terwijl ik kan horen dat ze niet zeker is. 'zal ik doen mam, ik bel je nog wel love you.' zeg ik naar haar terwijl ik lisa even goed bekijk. 'love you too schatje bye' zegt ze nog voordat ik ophang en met de lads het hotel binnen loop. we lopen direct door naar boven en leggen lisa dan op mijn bed. 'ze was echt heel erg licht jongens ik had niet eens door dat ik haar vast had.' zegt harry twijfelend. 'ze zou toch niet heel erg afgevallen zijn doordat ze dat zeggen enzo.' vraagt liam terwijl hij van lisa naar ons kijkt. louis pakt zijn telefoon en zoekt iets op. 'dit was lottie rond die leeftijd z vind zichzelf toen ook te dik maar ik weet niet of je het kan vergelijken.' zegt louis die zijn telefoon laat zien. we kijken van lisa naar de foto en terug maar kunnen niks ontdekken alleen we willen niet haar sweater omhoog doen want dat is raar. maar zodra we tot de conclusie komen dat we niks anders kunnen doen dan haar proberen te helpen, gaat haar hele lichaam trillen.

sorry dat het al bijna een week geleden is maar heb het druk met school. vrijdag heb ik geen les dus ook geen huiswerk dus morgen ga ik proberen te schrijven weet niet of er dan een op komt maar hoop het wel.

bye for now xx

ps: luister het liedje skinny love erbij het past er wel bij.