Dear liam
Steeds blijven die pesters maar scheldwoorden naar mijn hoofd smijten. Ik ben bang, bang om naar school toe te gaan, bang dat ze me alleen maar meer pijn gaan doen. Ik voel dat de pijn me steeds dieper raakt. Ondertussen zijn het aantal sneeën ook am opgelopen. Ik eet amper, overal heb ik blauwe plekken overal. Laatst ben ik er dus achtergekomen dat mijn ouders me hebben geadopteerd. Nog steeds weet ik niet wat ik hiermee moet doen. Had ik boos moeten worden of had ik het moeten doen zoals nu, ze negeren en niks van me laten horen. Ik voel me steeds leger worden. Het gevoel dat niemand om mij geeft wordt steeds groter. Het komt steeds dichterbij dat ik mijn eigen polsen door wil snijden, dat ik voor een trein wil springen, of mezelf wil laten verdrinken in de adison lake waar toch al zoveel mensen zijn. Zouden mensen gelukkiger zonder mij zijn? Wat heb ik deze wereld ooit aangedaan. Al veertien jaar leef ik op deze aarde en drie jaar geleden begon het. Al drie jaar lang ga ik door deze hel heen. Ik kan het niet meer liam ik ben op. Dit kan een van mijn laatste brieven zijn. Ik weet niet wat ik nog aan me moet veranderen. Ik heb mezelf zoveel veranderd ik herken mezelf niet meer.
Greetz lisa
Meningen??
JE LEEST
Letters to liam..
Fanfictionlisa 14 jaar wordt al een lange tijd gepest. ze is bang voor de toekomst, en gaat brieven schrijven naar de liam payne met de rede om dan haar gevoelens uit te schrijven. maar wat ze dan te horen krijgt is dat ze geadopteerd is. dat liam haar aan he...
