Niewidzialne szczęście | BTS

#8 Bardzo wyczerpujący dzień

Po moim pokoju,rozległ się dźwięk telefonu który mnie obudził.///Halo? O mamo,tak już mówiłam że Pani Miya jest bardzo miłą osobą.Poznasz ją jak przyjedziesz. A właśnie gdzie jesteś? Co?!mamo! Przecież jak on cie zobaczy to znów zrobi Ci krzywdę.Okej...czekam, będziesz za dwa dni na 100% ? Okej dobra,też cię kocham \\\ Kiedy tylko usłyszałam o głupim pomyśle mojej mamy, strasznie się o nią bałam.Aktualnie przebywa już w Seulu, w hotelu na ulicy, której znajduje się też mój dom, w sumie dom faceta, który zniszczył mi całe życie. Mniejsza, mama chce dostać się do domu, zaraz jak ojciec wyjdzie do pracy.Chcę spakować nasze rzeczy wziąć kluczyki od drugiego auta, które ojciec tak kocha i przyjechać po mnie abyśmy, już na zawsze były razem, abyśmy nareszcie były bezpieczne. Ale przecież, Korin(bo tak nazywał się mój najukochańszy tatuś.TA CZUJESZ TEN SARKAZM?) może wrócić w każdej chwili do domu. Martwię się o mame, ale muszę dziś być w pełni gotowości dla buni.Prosiła mnie, abym jej pomogła w hotelu. Przyjeżdża dziś kilka rodzin, a ona sama nie dała by sobie rady. Z wielką chęcią jej pomogę. Ubrałam się, zeszłam do kuchni zjadłam śniadanie i czekałam aż babcia się wyszykuje.Po niespełna godzinie już biegałam po całym hotelu aby załatwić wszystko o co prosiła mnie staruszka. Cały dzień był niesamowicie wyczerpujący, więc gdy tylko weszłam do domu, chciałam położyć się spać. Już nie mogę się doczekać aż zobaczę mame strasznie za nią tęsknię. Ale zauważyłam że jak mówię kobiecie u której mieszkam o mojej rodzicielce to ona szybko zmienia temat, możliwe że... Nie no przecież to nie jest możliwe.Aish, jestem głupia lepiej pójdę już spać. Ale może jednak? Nieeee, głupie to przecież... Emm może jednak? Dobra nie, idę spać, czujecie ten sarkazm? Całą noc męczyły mnie głupie myśli...