Bu vagonlar
Bu ışıklı odalar
Kağıt ve kalem
Akıl mavi sürmesini çekmiş
Haliyle kafayıda
Mavi yine mavi
Bu nasıl renk sahi
Yaz gibi "mavi"
Bu geceler karanlık
Ay ve gök zifiri
Yıldızlar mavi kadar aydınlık
Gittikçe üşüyorum
Mavi kadar gidiyor
Ben,
siyah gibi üşüyorum
İstanbul kadar mavi
Hiç bir
Nefesin efsunlamadığı şiirler kadar
Günahkâr
Şu öksürdüğüm gırtlak
Bahtı dilimde lak lak
Bu kafiyeler yaslandığım
Sokak lambaları kadar mavi
Lambalar
Bir halk oyunu misali
Geçti geçer bir günüm
Sonra mı?
Sonrası göz yağmurları
Ve hiç dinmeyen
Lambadalar..
