KAĞITLARA MAHSEN/MAHSUN
Bir gün maça kızı,
Haram bir sevdaya tutulur.
Ama ne sevda!
Sinek valesi park ederken
Bir restoranın girişinde
Tüm pahalı otomobilleri,
Dikta rejim sürerken.
Maça kızı
Ah sen
evet evet sen
Kız olan
babası maça olan
O zalim maça'nın kızı
Maça dedikleri heh işte orda
Kolundaki forsa baktı sinek valesi
Epiice yüksek rütbesi
Sonra sevdaya kalbine baktı
Arşa değmişti mertebesi
Maça dedi ki kızına geç şöyle
" Geç geç otur. "
O an sineklerin valesi
Boğazına düğümlendiğini varsaydığım
Biraz burjuvazi tükürdü maça beyinin
Yüzüne
Yüzü gözü elleri burjuvazi kokuyordu
Sanki kupa kızının nefesi sarmıştı
O şımarık
O gülmeye alışık
Mahzen kupa kızı
Babasından kurtulmuşta
Sanki burjuvazi getirmişti bize
O elinin hamuruyla
Sahi elinin de hamuru vardı
Ağzı burnu hamur oldu sonra
Sonra bir duman vaktiyle yoğruldu
Sonra hepsi gözgöze tutuşup
Dilce susuştular
Aldıkları her nefeste beraber
Koşuştular
Sonrası iyilik sağlık olmadı
Sonra olmadı
Son da olmadı
Birbirlerinin kalplerinde kurup
Kamp, il
Her neyse
Aşkın kazanılacak yanı yok
İyilik güzellik
ha!
birde iskambil
