GELECEKTEKİ SEVGİLİM

2.BÖLÜM *ÇİLEKLİ PASTA*

Hikaye basliyor ve arkadaslar sunu demek isterimki bu bolumler kizimizin hayalleri.
Tabiki hayal haricinde bolumlerde olucak ama bu ilerki zamanlarda.  Bölümler kısa olacak uzun olunca yazcak şey bulamıyorum affedin

Bugün çok fazla yağmur yağıyor. Ama benim almam gereken bir pasta var hemde çilekli olanından sorun şuki benim canım kardeşim evimize 20 km uzaktaki tonton amcanın pastalarını sever.

İnsallah tonton amcamda çilekli pasta kalmıştır.

Bu düşünceyle hemen motoruma atladım ve son hız sürmeye başladım. Yollar kaygan olduğu için hızımı biraz düşürdüm.

Yaklaşık 15 dakikada pastaneye gelmiştim.

Süper camekanda bitane var.

Ooo  dur oda ne! Birisi pastayımı alıyor?

"Ton ton amcammmmmm. Dur ne yapıyırsun? O,o opasta benim o çocuğa veremessin hayır"

" Ha ni kızım. Oh özür dilerim bugün sendemi pasta istemiştin? O salak Joun gu bişey söylemedi bana."

"Kangin anca nasıl unutursun sana haber gelmemiş olsa bile senin o pastanın bu gün yapılması gerektiğini bilmen lazımdı."
 
Ben Kangin amcanın gözlerine kırgınlıkla bakarken bir anda yandaki çocuğa sinirle baktın ve gene sinirle konuşmaya başladım.

"Ne yani bu çocuk için mi benim pastamı yapmadın ne o, odamı çilekli pasta müptelası. (Parmağımı yüzünü daha önce gördüme emin olduğum kişiliğe doğru uzatıp konuşmaya başladım.)

Sen o pastayı çabuk bana ver!"

*Ne demek bana ver?!*

(Sesini bu denli yükseltince bi adım gerilememe ve açıkçası ürkmüştüm. Fakat benim de hiç bırakma niyetim yoktu)

"Duyduğun gibi o pastayı bana vereceksin"

*Seni bücür bana sakın emir vermeye kalkma bidaha. Yoksa senin için kötü olur ve bu pastanın parası çoktan ödendi. Ödenmese bile bu benim siparişim sende uslubunu düzelt ve biraz insan ol belki insan olsaydın yadaa en azından öyle davransaydın belki verirdim.*

"Aish seni! Kangin amca ben gidiyorum. Teşekkür ederim kendinize iyi bakın. İyi akşamlar."

Dışarıya Kangin amcanın seslenişlerini göz ardı ederek hemen çıkmıştım.

Yağmur şiddetinden dolayı yerler yeterince kaygandı. Motor sürersem büyük ihtimalle kaza yaparım fakat yavaş süresem bi sorun çıkacağını sanmıyorum.

15 dakikadır yoldayım fakat yolu daha yarılamış bile sayılmam. Kardeşime istediği pastayı götürememek canımı yeterince acıtırken hiç ağlamamam gereken bi dağ yolunda göz yaşlarımı zor sakinleştirebilmiştim.

Dağ yolundan çıkmama çok az kalmıştıki arkamda bana selektör yakan araba yüzünden oldukça paniklemiştim.

Sonuçta aşırı derecede ızsız bir yer ve arkamdaki sellektör manyağından korkmam doğal değilmi?

Korkudan gaza daha çok bastım. Yerin kayganlığı ve hala yağmakta olan yağmur kaskımdaki görüş açımı daraltırken motorun kontrolünü aniden kaybettim ve ne olduğunu anlamadan tek duyduğun ses korna sesi ve vücudumun havalanması olmuştu.

Tanrım kaza yaptım!!