Инээмсэглэл (Дууссан)

Амралт...

Нүдээ нээн хартал өглөө болсон бололтой. Нүдээ нээхээс л эхлэн гайхамшиг намайг угтаж байлаа. Миний хамгаас хайртай залуу урд минь яг л жоохон хүүхэд шиг унтаж байна. Өчигдөр шөнийн үйдлэл минь бодогдон өөрийн эрхгүй инээмсгэлэл нүүрэнд минь тодрохтой зэрэгцэн хацар халуу дүүгэж эхэллээ. Өчигдөр шөнийн явдалыг үгээр илэрхийлж барамгүй тийм л их хайр бидний дунд өрнөсөн билээ. Тэрнийг харан бахдангаа нүүрэн дээгүүр нь хуруугаа гүйлгэн тоглож байтал

Dae: Дахиад жоохон унтахгүй юм уу? (нүд нь аниастай)

Би: Өө сэрээчихсэн үү? Унтдаа... цаг эрт байна.

Dae: Цуг унтая! (улам лавшруулж тэврэх)

Би: За унт унт... (нурууг нь зөөлхөн цохин бүүвэйлэх аядав.)

Тэрний нүд аниастай ч гараа улам чангалаад намайг цээжиндээ наан духан дээр үнслээ. Би ч мөн адил түүнд наалдан, бэлхүүсээр нь тэврээд хуруугаараа нуруунд дээр нь ямар нэг зүйл зурах аятай гүйлгэв.

Dae: Өөе? (Нүд нь аниастай)

Би: Ммм?

Dae: Ингээд байвал би чамайг дахиад идэж эхлэмээр болоод байна шүү... (сөөнгөтсөн хоолойгоор хэлэн үл ялиг инээлээ)

Би: Аа...аан за. Болиллоо... Унт унт... (бантсандаа ээрч мууран гялс гараа хөдөлгөөнгүй болголоо.)

Dae: Яасан бэ? Таалагдаагүй юм уу?

Би: Аа... айн үгүй ээ...
цээжинд нь улам наалдан нүүрээ нуух гэж оролдтол Daesung чанга чанга инээн нүдээ нээн надаас бага зэрэг холдон өөдөөс ширтлээ. Угын ичиж үхэх гэж байхад ингээд хараад байвал ч...

Би: Яа... яасан бэ? (Доош харах)

Dae: Чи улайхаараа үнэхээр хөөрхөн юм аа... яг л шөнийнх шиг... (үнсэх)

Би: Хөөе ингээд байвал би ичиж үхэх нь байна шд! (хошуугаа унжуулах)

Dae: Ингэхээрээ бүр ч хөөрхөн юм. Чи миний хувьд үргэлж бяцхан охин хэвээрээ байх болно.

Би: Ахаа!!!

Dae: Энэ бүсгүйг дахиад нэг бүтнээр нь хараадахъя! (Хөнжил сөхөх)

Би: Хөөе! Ахаа... би ингээд байвал бослоо шүү (хөнжлөө зулгаах)

Dae: Waa чамайг босоод зогсчихвол бүр ч харж болох юм байна (инээх) эсвэл ингэвэл...

Хөнжил сөхөн доогуур нь гялс шургачихав.

Би: Ах... аха... ахаа...

Тэрний уруул энэ тэрүүгээр тэнүүчлэх нь миний амьсгалыг түргэсгэн "Ахаа" гэхээс өөр үг хэлж чадахгүй байв. Хөнжилөөсөө тас зууран толгойгоо хойш гилжийлгэн, нуруугаараа хойтож өглөө. Daesung одоо ч хөнжил доор намайг уруулаараа гижигдэнэ. Хөхнөөс базлан, толгойгоор нь хэлээрээ тоглох нь намаг галзууруулж байлаа.