Bölüm 1

88 6 2
                                    

Yağmurlu bir günde kulağına kulaklıklarını takıp koşmayı sevmeyen bir insandım ben . Yağmurlu günlerde dışarıda kulağında kulaklıkla koşan insanları aciz bulurdum . Çünkü öyle insanlar çektikleri acıları dışa vurmak yerine içinde yaşayıp ; yağmuru da onların göz yaşı olarak simgeleyen insanlardır . Acılarını yağmurun alıp götürdüğünü zannederler hep . Aslında öyle olmayacağını bilirler fakat bir umut içleri ferahlar ve işte bu yüzden bu insanlar benim gözümde acizlerdir . Fakat benimde şuan o insanlardan farkım yok . Ben de kulağımda kulaklıkla koşuyorum amaçsızca . Yıllarca bu şekilde gezen insanları aciz gördüğüm için kendimden bir kez daha nefret ediyorum her zaman olduğu gibi . Yağmur öyle şiddetli yağıyor ki sanki o da benim acılarıma dertlerime ortak olmak istiyormuş , o acılarımı geçmişe gömüp bir daha asla çıkarmamak istiyormuş gibi. Ama bilmediği bir gerçek var ki benim acılarım ben büyüdükçe büyüyen ve daha kötüsü kendimden nefret etmeni sağlayacak şekilde hala içimde büyük bir yerde hüküm süren derecede olduğuydu . Bu zamana kadar olan her şeyi ne kadar unutmaya çalışsam da unutamıyorum . Ben unuttum dedikçe hafızam sanki bana o yaşanan olayları unutturmamak istermiş gibi sürekli olan olayları gözümün önünde canlandırıyor . Üvey babamın bana tecavüz etmesi ve annemin buna kayıtsız kalması , gerçek babamı annemle evlenmek için öldüren adamın üvey babam olduğunu öğrendiğimi her şeyi net bir şekilde her an her saniye gözümün önünde canlandırmaya devam ediyordu . Her şey saniye saniyesine tekrar gözlerimin önüne gelirken titreyen ellerimle kulaklıklarımı çıkardım ve telefonla beraber yere fırlattım . Ellerimi kulaklarıma kapatıp olduğum yere çöktüm ve duvara yaslanıp yüzümü kollarımın arasına alarak ağlamaya başladım . Çığlıklarım , bağırışlarım , ağlayışlarım , anne diye yakarışım , annemin odaya girip olanları gördükten sonra tekrar odadan çıkması hepsi tek tek gözümün önünden film şeridi gibi geçerken aynı zamanda da bir organına bıçak saplanırcasına acı bırakıyordu her seferinde . Yağmurda koşan insanlara aciz gözüyle baktığım gün de her zamanki olduğu gibi kendime lanet etmiştim . Asıl aciz olan onlar değildi bendim . Anne baba sevgisi görmeyen , hayatı üvey babası yüzünden mahfolan o kız bendim işte .Kafamı kollarımın arasından çıkardım ve ağlamaktan buğulanan gözlerimi ellerimle ovuşturdum . Kafamı hafifçe sağa çevirdim . Gözlerim ilk önce ekranı kırılmış ama hala çalışır vaziyette yerde duran telefonuma ve daha sonra ise tam karşımda durmuş elinde sigarası ile beni izleyen bir çift lacivertimsi gözde takılı kaldı . Elinde sigarası başındakı kapşonuyla pür dikkat beni izliyordu . Sanki yüzümün her zerresini ezberlemek istermiş gibiydi . Bakışlarından rahatsız olduğumu belirtmek için birkaç defa öksürdüm ve gözlerini üstümden çekmesini bekledim . Fakat o beni hiç takmadan aynı şekilde donuk ifadesiyle beni incelemeye devam etti . Yerimde hafifçe doğruldum ve yere eğilip telefonumu aldıktan sonra sırtımı sert bir şekilde duvara yasladım . Kırılan telefon ekranıma bakıp umutsuzca iç çektikten sonra telefonumu pantolonumun cebine koydum ve o bir çift lacivertimsi gözün etki alanından çıkmak için hızlı adımlarla yanından uzaklaşmaya başladım . Bir iki adım attıktan sonra bir el sert bir şekilde bileğimi tuttu ve sert bir şekilde beni kendine çevirdi . Ani dönüşle başım döndüğü için dengem bozulsada kendimden taviz vermeden o bir çift lacivertimsi gözün üstüne yumruğumu sert bir şekilde geçirdim . Bunu beklemiyor olsa gerek hafif yerinde sendeledi ve sonra ani bir şekilde beni tutup duvara yapıştırdı ve yavaş yavaş üstüme yaklaşmaya başladı . Yaklaştıkça yaklaştı ve en sonunda durdu kulağıma eğilerek fısıldamaya başladı .

" Gölge ULUSOY ... Hitap ULUSOY'un üvey , Giray ULUSOY'un ise gerçek kızı ... Ve Hitap ULUSOY olacak yani o amcam olacak şerefsiz tarafından her türlü pisliģe dayanarak ayakta kalmayı başaran fakat o güçlü bedenin arkasında yaralı bir ruh taşıyan Gölge ULUSOY ... "

" Sen .... bunları nerden biliyorsun ? "

" Şimdi değil güzelim yeri geldiğinde öğreniceksin . Şimdi sana bir şeçenek sunuyorum . Eğer benimle gelirsen o yaşadıklarının acısını tek tek çikartmana izin vereceģim ve yardım edeceğim söz veriyorum . "

GİRDAPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin