GİRDAP

Bölüm 7

Bütün yaşadığın hayatın bir yalandan ibaret olması ne demekti insan için . Peki ya yasanan onca kötü anıya ragmen gerçek olması istenilen bir hayat . Zaman gelecegi gösterirken benim yalandan olan hayatımda geçmisi geri getirmeyi daha ćok istiyordu sanki . Geçmisteki yaşananlar geleceģimmiş gibi yüzüme vurmaya devam ederken ben her zamanki gibi kendi hayatimi 3. Kisi dilinden anlatan kişiydim . Yalan hayatımdaki yalan yaşantımın gerçekleri (tabi nasıl gerçeklerse) kendini gün yüzüne çıkartmaya calıstıkça ben daha cok dibe batıyordum . Şu zamana kadar yaşadıklarımı bir başkası yaşasaydı eminim ki katlanamazdı fakat ben acı ne kadar fazla üzerime gelirse gelsin o gelen acının yükünü de yüklerimin arasına alıyordum ve böylece yoluma devam etmeye çalısıyordum . Sırtımda tonlarca yük olduğunu gorenler kać kere bana çelme takmaya kalksa da direnmeye caliştım . Acılarım benim üzerimde fazlasıyla yer kaplarken ayni zamanda Girdap'ın uzerinde de tonlarca yer kaplıyorlardı . Benim adamım kendi acılarını sırtlanması yetmezmiş gibi bir de ayni zamanda da benim acılarımı sırtlanmaya çalışıyordu . Ben her ne kadar buna izin vermemeye dirensem de tek bir sözüyle yanımda ben her ne kadar istemesem de olacağını en sert şekilde belli ediyordu . Hislerim , düşüncelerim herşeyim karmaşıktı . Yalanlarla süslü hayatım , tonlarca aģırlıktaki acılarım yetmezmis gibi bir de uyuşturucu denilen illet ile savaşmaya çalışıyordum . Her ne bana göre kadar çok gelişme kaydedemesemde savaşmam gerekiyordu . Bu illetle savaşmamın tek nedeni Girdap'ti zaten . O olmasaydi eğer ; cidden bu bataklıģın dibinden kurtulmaya ćabalamazdim . Zaten bir bataklıktayım daha ne kadar batabilirim düşüncesiyle yola cıkıp kendimi daha çok uyusturucuya verebilirdim . Ama yapmadım . Çünkü adamim benden kurtulmamı istedi . Eğer ben kurtulursam onu da attıģım o kor alevler arasından çıkarıcaktım ve o zaman onun yaralarını da ben sarıcaktım . Odamın kapısı yavaşça açıldığında zihnimdeki soru işaretlerini çözümlemeyi bırakıp gözlerimi kapıya çevirdim . Girdap yüzündeki hafif gülümsemeyle ićeri girdi . Yüzündeki gülümseme öylesine içimi ısıtmıştı ki bir an da olsa o boğuk havadan kendimi çıkartarak aptal aptal sırıtarak ona bakmaya başladım . Girdap seri adımlarla yanıma geldi ve beni kendine çekip sıkıca bana sarıldı . Sarılışına anında karşılık verdiğimde daha da memnun olmuşçasına gülümsemesi genişledi . Benden yavaşça ayrıldıktan sonra alnımı öptü . Gözlerim benden bağımsız ışıldarken gülümsemelerim artık kendini kıkırdamalara bırakmıştı . Ben ķıkırdarken Girdap yavaşça bana yaklaştı ve kulağıma sihirli cümleyi fısıldadı .

" Başardın güzelim , seni buradan kurtarmaya geldim . "

Duyduklarım karşisında elim ayağım heyecandan titremeye başlarken tekrar Girdap'a kocaman sarıldım . Şu an yaşadığım sevinci yarif edebilecek kelimeleri bulamıyordum . Yavaşça ondan ayrıldım .

" Nasıl oldu bu ? Ne yani tamamen kurtuldum mu ben ? "

" Senin artık o siktiģimin şeyine ihtiyacın yok . O olmadan önceki hayatın nasılsa öyle devam ediceksin . Bundan sonra hastanede olmayacaksın ama arada kontrole geleceģiz . " dedikten sonra ;

" Siktir ! Güzelim ben öyle demek istemedim bak beni yanlış anlama ya of lanet olsun Gölge .. " bu hareketleri gözüme o kadar tatlı gelmiştiki üzüntümü belli etmemeye çalışarak hafifće kıkırdadım . Kıkırdadığımı görünce gözlerindeki pişmanlık duygusu yerini yavaşça gülümsemeye bıraktı. Dolan gözlerimi görmesin diye tekrardan ona sarıldım. Kendimi toparladığımda ondan yavaşça ayrıldım ve dolabımın önüne geldim . Dolabın içindeki eşyaları elime geçtiği gibi valize firlatmaya başladım . Kıyafetlerimin buruşabileceğinden adım gibi emindim fakat şu an tek düşündüğüm buradan kurtulmuş olmamdı . Her ne kadar kurtulamayacağımı hissetsem de kurtulmuştum . Önyargılı olmamdan bu yüzden nefret ediyordum işte . Elime gećen her kiyafeti hızlıca valize tıkmaya devam ederken gözlerim Girdap'ın gözleriyle buluştu . Hafifçe kıvrılan dudaklarıyla beni izliyordu . Gülümsemesine karşılık olarak daha da gülümsedim ve hemen gözlerimi valizime çevirdim . Valizi zar zor kapattıktan sonra Girdap'a öpücük attım ve odadaki lavaboya girdim . Saçlarıma ellerimle şekil verdim ve üstümü başımı şöyle bir gözren geçirdim . Gayet güzel göründüğüme kanaat getirerek lavabodan çıktığımda Girdap'ı odada göremedim . Çıkmış olduģunu düşünerek odadan çıktıģimda Girdap'ı kapının önünde beni beklerken buldum . Hemen seri adımlarla yanına gittim . O sırada elindeki dosyaların üzerinde benim adımın yazılı olduğunu gördüğüm , buradaki süre zarfında beni asla yalnız bırakmayan doktorum yüzündeki hafifçe gülümsemeyle bana doģru yaklastı . Doktorla beraber onun odasının önüne geldiģimizde içeri girdik . Herkes bir yere oturduktan sonra doktor konuşmaya başladı ...