Daha yeni alışmıştı güneşe çıkmayı,
Gökyüzüne bakıp maviye doğru doğru,
Umudunu yazmıştı yaşanmamış günlere,
O daha on yaşındaydı çünkü..
Gözleri parlıyordu her anın tadında,
Yüreği doluydu sevgiyle, umutla,
O yaşında bilmezdi dünyanın acısını,
Gülümseyerek koşardı rüyalarına.
Küçücük elleriyle hayatı avucunda,
Yarının ne getireceğini bilmeden,
Koşardı rüzgarla, dans ederdi yağmurda,
O masumiyetle dolu, henüz çocuktu.
Bir gün büyüyecekti, gerçekleri görecekti,
Ama şu an, içindeki bu masumiyetle,
Hayata tutunurdu, umut dolu bakardı,
O daha on yaşındaydı çünkü.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mürekkebin Son Damlası
PoetryMürekkep damlalarının dans ettiği bir dünyada, duyguların en derin sırları şiirlerin sayfalarında buluşuyor. "Mürekkebin Son Damlası," duygu ve düşüncelerin en güzel halini yansıtan bir koleksiyon sunuyor. Şairin kelimelerle oynadığı bu kitap, okurl...