Akşam karanlığa çökünce,
Şehirde bulutlar yağmura hazirlaninca,
Sari lambalarin zamani gelince,
Köşe başında dert deryasi içinde kalmış,
Bir şair görünüyor.
Bu şehirde; bir suskunluğun azmi sarıyor,
Kimseler duymuyor.
Nefes aldırmayan bir rüzgar esiyor,
Hayattan sıkılmış gece kuşları,
Kaçmak için yer arıyor.
Saat bilmem gecenin kaç yarısı,
Demli vakitlerin tuz bastığı gönül yarası.
İki göz arası,
Duygularını belli edemeyen şairlerin yuvası.
Not: Uzun bir aradan sonra sizlerleyim okuyan herkese teşekkür ederim şiirle kalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mürekkebin Son Damlası
PoesíaMürekkep damlalarının dans ettiği bir dünyada, duyguların en derin sırları şiirlerin sayfalarında buluşuyor. "Mürekkebin Son Damlası," duygu ve düşüncelerin en güzel halini yansıtan bir koleksiyon sunuyor. Şairin kelimelerle oynadığı bu kitap, okurl...
