KnB - 7 członek pokolenia cudów *ZAKOŃCZONE*

Prolog

Doskonale pamiętam ten okres czasu, w którym straciłam wszystko na czym mi zależało. Był piękny słoneczny dzień, niedługo mieliśmy grać z chłopakami mecz.Szłam zatłoczonym korytarzem gimnazjum Teiko. W oddali zobaczyłam czerwoną i niebieską czuprynę. To pewnie Tetsuya i Seijuro. Zaczęłam zmierzać w ich kierunku. Zobaczyłam że się kłócą. A dokładniej Seijuro ma coś do Kuroko, podeszłam więc próbując ich uspokoić. Wtedy Akashi popchnął dosyć mocno Kuroko, dosyć mocno to mało powiedziane. Kuroko wpadł na mnie a ja z kolei przez siłę jego uderzenia wyleciałam razem z Tetsu przez okno. Nie było by w tym nic dziwnego gdyby nie to że okno było szklane, a w dodatku znajdowaliśmy się na drugim piętrze. Ostatnie co pamiętam z tamtego dnia to przestraszony wzrok Seijuro który wyglądał przez wybite przez nas okno i ból. Okropny ból po upadku na ziemie i wbijających się we mnie kawałkach szkła. Potem byłam w śpiączce. Lekarzom jakoś udało się mnie uratować, Dzięki temu że Tetsu spadł n mnie miał tylko parę zadrapań. Ale ja... Miałam złamane żebra i rękę, a jeden z kawałków szkła uszkodził moje serce. Nie jakoś mocno dotkliwie, mówili że będę żyła. Niestety miało to swoje konsekwencje, Lekarze zabronili mi uprawiać  wszelki sport. Ta informacja była dla mnie szokiem. Straciłam coś co kochałam -Koszykówkę. Byłam 7 członkinią pokolenia cudów. Jedyna dziewczyna w drużynie. Po tym wydarzeniu zamknęłam się w sobie, przestałam prawie jeść. Niedługo po tym zaczęłam się ciąć. Życie straciło dla mnie sens. Znienawidziłam pokolenie cudów, a najbardziej Akashiego. To przez niego nie mogę uprawiać mojego ukochanego sportu. Pod koniec drugiej klasy gimnazjum chciałam skoczyć z mostu, na moje szczęście (lub tez i nieszczęście) moja przyjaciółka mnie złapała. Przeszłam terapię i teraz moje życie w miarę wróciło do normy. W trzeciej klasie gimnazjum zaczęłam uczęszczać na różne zajęcia dodatkowe, moi rodzice chcieli abym zapomniała o koszykówce. To moja historia. Nazywam się Asami Kato i właśnie idę do Liceum.