.BÖLÜM 5

19 2 0
                                    

    Birden yatağımdan sıçrayarak uyandım. Ter içindeydim. Delirmek üzereydim. Okula gidecek halim yoktu. Sanki gerçekten o ormanda koşmuş gibiydim.

   Saat 7:00 idi 7:30'da alarmım çalacaktı. Banyoya gidip rutin işlerimi yaptım ve odama döndüm. Odamın balkonuna çıkıp hava almaya karar verdim. Balkona çıkar çıkmaz ılık bir rüzgar bedenimi uyarırcasına ürpertti. Saçlarım hafiften uçuşuyordu.

    Bir kaç dakika öylece rüzgarın bana verdiği mutluluğu hissetmeye çalıştım. Bir anda yanımda yine o belirdi. Artık pek şaşırmıyordum.

    Tek kelime dahi etmedim. Rüzgarın verdiği mutluluğu hissetmeye çalışıyordum. Balkon demirlerine oturmuş beni izliyordu. Bir kaç dakika daha durduktan sonra gitti. Odama geçtim ve okul için hazırlanmaya başladım.

    Aklımda bir sürü düşünce vardı. Hangi birine cevap vereceğimi şaşırmıştım. Çantamı alıp hızla evden çıktım. Servisi beklerken kulaklığımı taktım.

    Sonunda gelmişti. Boş bir yere geçtim. Okula geldiğimizde Özgür bankta oturmuş müzik dinliyordu. Hemen yanına gittim ve yanına oturdum. Bir süre ikimizde karşıyı izledik. Konuşacağımı anlayınca kulaklığını çıkardı. Sonra sessizliği bozdum;

   - Bende görüyorum. Dedim ve karşı tarafı izlemeye devam ettim. Bana bir anda döndü ve şaşırmışa benziyordu. Dili tutulmuş gibiydi. Sadece gözlerini açmış ve bana bakıyordu. Kekeleyerek;

  - Nasıl? Diyebildi birtek. Cevap vermedim. Daha doğrusu veremedim. Özgür;

  - Seni okuldan sonra bir yere götüreceğim. Dedi ve gitti. Ben biraz daha oturdum. Sınıfa gittiğimde herkes şen şakrattı. Sırama oturdum ve ders için hazırlıklarımı yaptım. Dersler öylece geçiyordu.

    Ders beden eğitimiydi. Herkes soyunma odasındaydı. Ben çoktan giyinmiştim. Sınıfta tek başıma oturuyordum.

    Bir anda yine aynı yüz. Artık tepkisizdim. Ayağa kalktım ve ona doğru ilerlemeye başladım. Gözlerimi gözlerine kilitletmiştim. Elimi ona uzattığımda geriledi.Cesaretimi topladım ve ona dokundum.

   Dokunmamla acı çekmem bir oldu. O kadar güçlü bir acıydı ki o acıyla yere yığıldım. Adını bilmediğim ruhun ağzından çıkan iki kelime oldu. Bu iki kelime beynimde yankılanmaya başladı.

"ÖZÜR DİLERİM."

  
                  BÖLÜM SONU

Merhaba arkadaşlar. Olabildiğince hızlı yazmaya çalışıyorum. Umarım beğenmişsinizdir. Vote ve yorum yapmayı unutmayın. Sizi seviyorum :)

SESSİZ RUHLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin