Yetimhanedeki Yanlız Kalpler

Bu Aşk Böyle Bitemez

Sonunda haftasonu gelip çattı. Bugün de güneyle bulusup kalan odevi bitiricektik. Cansuda sevgilisiyle bulusacakti. Berna ile bukette birlikte takilcaklardi.

Cansu: Kızlar ben çıkıyorum.

Güneş: Bekle beni birikte çıkalım sahilin oraya gidicem zaten.

Birlikte yürümeye başladık. Ikimizde sahile vardık ben oturup güneyi beklemeye başladım cansuda ilerideki cafeye ömerin yanina gitti.

Ömer: Hoşgeldin

Cansu: Hoşbuldum bitanem

Ömer: Seninle konuşmak istiyorum cansu ama nasıl konuşcağımı bilemiyorum.

Cansu: Ne oluyo? Kotu bisi mi oldu?

Güney hala gelmedi. Üşümeye başladım. Denizin dalgaları rüzgar yapıyordu. Siyah saçlarım uçuşuyodu. Acaba cansuyla omerin yanina mi gitsem diye dusundum. Ama özel konusuyolarsa beni yanlarinda istemezlerse? Neyse biraz daha bekleyeyim.

Ömer: Ayrılmak istiyorum.

Cansu: Şaka yapıyosun dimi?

Ömer: Hayır cansu. Bitti artık.

Cansu: Ya sen nediyosun? Durup dururken hiç bişey bitemez! Ben seni çok seviyorum ömer.

Ömer: Cansu uzatma yeter! Sevmiyorum artık seni. Başkasını seviyorum.

Cansu: Senden iğreniyorum.

Cansunun agzindan

Ona senden igreniyorum deyip tokat attim ve cafeden ciktim. Goz yaslarimi tutamiyordum. Nereye gittigimi bilmiyordum oylesine kosuyordum. Ondan uzak nereye olursa olsun gidebilirdim. Hala ona attigim tokatin sesi kulaklarimda çınladı. Neden ama düne kadar seven erkek simdi seni sevmiyorum diyebiliyor? Aglayarak sahil kenarinda yurumeye devam etiim...

Ömerin agzindan

Özür dilerim cansu. Başka bi çarem yoktu. Senin uzulmemen icin elimden geleni yaptim. Seni hala cok seviyorum. Ama bunu yapmak zorundaydim. Senin acı cekmeni istemedim. Benden nefret edersen belki bu şehirden gidicegime uzulmuycegini dusundum...

Off bu güney ne zaman gelicek yaa? Ruzgar giderek hızlanıyordu. Saclarim ruzgarda cok guzel süzülüyordu. Denize doğru  tam hayallere dalmışken. Birden arkadan birisi elleriyle gözlerimi kapatarak. " Çok mu beklettim" dedi

Güney: Hahah korkma korkma benim!

Güneş: Napıyosun sen aptal! Çok korktum yaa

Güney: Kıyamam sana.

Güneş: Sonunda geldin gidicektim az daha usudum ya.

Güney: Al montumu giyi. Hırkayla gelirsen tabi usursun.

Güneş: Hayir istemiyorum. Şu odevi yapalim artik.

Güney: Giyi şu montu güneş!

Sesi biraz gür çıkmıştı. Bende daha fazla inatlaşmadan montu giyidim.

Güney: Ee napicaz simdi?

Güneş: Yarım kalan yazılarımızı bitirelim. Az bisi kaldi zaten.

Yazıları bitirdik. Sonunda odev bitmisti. Odev bende durucakti. Pazartesi ben getiricektim.

Güneş: Odev bittigine gore ben yurda donuyorum.

Guney: Hayır. Biraz vakit gecirelim lutfen!

Guneş: Tamam ama biraz.

Sahilde yürümeye başladık. Ruzgar cok guzeldi. Ilerde pamuk sekerci vardi.

Güney: Gel hadi pamuk şeker alalım.

Elimden tutarak pamuk sekerciye dogru kosmaya basladi arkasindanda pamuk sekerciii diye seslendi. Napiyordu bu ? Elimden tutmakda neyin nesiydi? Napicagimi bilemedim. O kadar sıkı tutuyordu ki sanki beni hic kaybetmek istemiyor gibisine.

Güney: Abi bize iki tane pamuk şeker verir misin?

Pamuk şekerleri aldık ve sahilde bi kumun uzerine oturduk.

Güneş: Eğer elimi bırakırsan bende yemege baslicam güney!

Güney: Ha pardon afedersin.

Pamuk şekerlerimiz bitti ve güney bana doğru dönüp iki elimide birden tutarak,

Güney: Güneş ben senden hoşlanıyorum. Çok güzelsin. Ben seni kaybetmekten cok korkuyorum. Ilk defa birisini boylesine sevdim ben güneş.

Utandim ve ne yapicagimi bilemedim. Ellerimi cektim. Ve tam kalkicakken bi aglama sesi duydum. Bu cansunun sesiydi! Cok yakindan geliyodu. Ileriye baktigimda cansunun denizin kiyisina oturmus bagira bagira aglarcasina gordum.

Güneş: Güney şuna bak! Cansu degil mi şu hemen yanina gidelim.

Evet o cansuydu. Kosarak yanina gittim guneyde arkamdan kosuyodu. Cansuya sarilarak ne oldugunu sordum.

Cansu: Öm öm ömer...

Ağlamaktan konusamiyordu. Omer bisey mi yapmisti yoksa?

Güneş: Cansu noluyo? Ömer bisi yapti sana?

Cansu: Beni terketti!

Bunu çok yuksek sesle soylemis olmaliydiki etrafimizdaki insanlar donup bize bakti.

Güneş: Neden ama?

Cansu: Beni artik sevmiyomus. Baskasini seviyomus oyle dedi.

Güneş: Pis yavşak.

Gercekten cansu cok kotu agliyordu onu delicesine seviyordu cunku. Omere hic guvenmiyodum zaten.

Güneş: Hadi kalk yurda gidelim cansu.

Cansu: Tamam. Bu aptal yerde daha fazla durmak istemiyorum zaten.

Güneş: Güney sen git artik bizde cansuyla yurda donelim. Montunuda veriyim. Sonra gorusuruz.

Güney: Tamam dediklerimi unutma gorusuruz.

Cansuyla yurda dogru yurumeye basladik. Hala agliyordu.

Güneş: Yeter artik cansu aglamayi kes! Uzulmene bile degmicek bi insan icin aglama!

Cansu: Ben onu seviyorum güneş. Ben onu ailem gibi gordum. Hayatimdaki tek tutunabilcegim kisiydi o. O da giderse ben kim icin yasiycam gunes?

Güneş: Kendin icin... bu hayatta baskalari icin yasamamalisin kendin icin yasamalisin. Baskalarina degil. Kendine tutunmalisin cansu.