Mafya Çetesi #Wattys2017

2. Bölüm Dövüş #düzenlendi

Bu bölüm 13.05.2016 tarihinde düzenlenmiştir😍. Akış değiştirilmemiştir.

Egehan'ın sesini duyduğumda içime bir korku girdi ve tamamiyle savunmasız olduğum bir pozisyonda durmam bunu dahada arttırdı. Nefesini boynuma üfleyerek

"Görüşürüz kötü kız"
diyerek beni bıraktı.

Onu görmemem her ne kadar benim için yararlı olsada cidden biraz tırsmıştım. Üzerimdeki etkisinden kurtulup sınıfa giriş yaptığımda Yasemin'in soğuk ter akıttığını gördüm. Koşarak yanına gittim. Bana

"Hira eve gidebilir miyiz ben Umut'u özledim" dedi. Haydaa! Umut krizi!

Hemen elimi cebime götürüp Ayaz'ı aradım. Çalıyor çalıyor çalıyor ama açmıyor! Zehra'yı aradım. Çalıyor çalıyor aha açtı.

"Alo Hira"
"Zehra kanka çıktın mı?"
Dedim
"Hayır çıkmak üzereyim ne oldu bir şey mi var?"
"Yasemin'in Umut krizi var şu anda"
"Bekleyin bizi geliyoruz."
Dedi ve telefonu kapadı.

Yasemin'in annesi ve babası ayrıydı. Umut Yasemin'in kardeşi. Yasemin annesinde Umut babasında yaşıyor. Babası Yasemin'le pek hoşlaşmadığı ve Yasemin'i kendi çocuğu gibi değilde köle gibi gördüğü için Umut'u almıştı.

Umut'u bazen dövüyor ve çok fazla baskı uyguluyordu. Yasemin 18'ine girince onu babasından alacağına dair söz vermişti kendine. Ama babasının ona yaptıklarını o kadar çok takıntı hâline getirmişti ki Umut krizleri diye andığımız krizleri geçirmeye başladı.

Birkaç defa psikoloğa gittiğimizde hepsi 'aşırı takıntı' diyerek bizi sallamamıştı. Ama bu çok oluyordu. Kafasını dağıtmak için birine ihtiyacı vardı artık. Çünkü biz ona bu saatten sonra yeterli gelemeyebilirdik.

Sınıftan içeriye Zehra ve Ayaz girdi. Ayaz hemen Yasemin'in karşısına bir sandalye çekip onunla konuşmaya başladı.

"Yasemin? Güzelim"
Dedi. Yasemin ona donuk bakışlarla baktı.
"Şimdi aradım Umut okulda maç kazanım biliyor musun?"
Dedi. Yasemin gülümsemeye başladı.
"Son golü o atmış ve beraberliği bozmuş. Bütün takım onu omuzlarına almış" dedi. Yasemin sevinçle ellerini çırptı. İçime az da olsa su serpilmişti. Onu gülümseyerek görmek benim hayrımaydı. İnanın ki Yasemin depresyondayken hoş olmuyordu. En sonunda hepimiz ayaklandık. Sınıftan çıkarken Ayaz'ın telefonu çaldı.

Küfür mırıldanıp

"Kızlar siz eve gidin yarın görüşürüz"
Diyip alelacele koşmaya başladı. Biz ne olduğunu anlayamadan o çoktan gözden kaybolmuştu. Şaşkınca gözlerimizi kırpıştırıp okuldan çıktık.

********

Eve yorgun argın geldiğimde Şirin Sultan

"Hoş geldin kuzum nasıl geçti günün?"
Dedi. Koltuğa yayılıp
"Ne olsun be Şirin sultan aynı işte"
Dedim. Şirin Sultan
"Bak sana ne yaptım?"
dedi. Hemen yerimden fırlayıp mutfağa koştum.

Mercimek ve kek! MERCİMEK VE KEK! Mercimeeeeeeek!!!

"Şirin Sultan oley Şirin Sultan oley Şirin Sultan oleeeey!"
Diye tezahürat etmeye başlayınca Şirin sultan mutfağa gülerek girdi.
"Dur kız. Tamam tamam hadi git elini yıka üstünü değiştir sonra mercimeğini yersin"
Dedi.

Hemen yukarı çıkıp üzerimi değiştirdim. Ellerimi yıkayıp saçlarımı ev topuzu yaptım ve aşağıya indim. Fazla mı çocuksu olmuştum ne? Aman boşver evde yabancı yok zaten. Yabancı diyince aklıma Ediz geldi ya! Ediiiiz! Benim yeşil gözlü Ediziiiiim!