Way Back Then

Chapter 3

Chapter 3

PRESENT

CASSY's POV

Namalayan ko na lamang na nasa may tapat na ako ng gate ng dati kong school... sa school na madami akong alaala ng masalimuot na nakaraan.

Dito ko naranasang mapahiya, mapaiyak ng hindi oras dahil sa sobrang humiliation. Enough for that, I know I should forget that. I'm old enough to remember the past. I know I should thank those people who humiliate me before, dahil kung hindi dahil sa kanila baka hindi ako ganito ngayon.

I will be the same person, at higit sa lahat magiging balyena pa din ako katulad dati. Isang BMW nga katulad ng sabi nila.

I inhaled and exhaled. I feel so exhausted. Bumaba na ako ng kotse ko ng makahanap na ako ng parking. Madaming sasakyan ang nandoon. It seems like ang mga kaklase ko noon na walang ginawa kundi ang magbulakbol at mambully ay nagtino at napalago ang kanilang mga sarili.

Napangiti ako ng mapakla dahil sa naisip ko.

Hindi ko pa naiibaba ang paa ko sa semento ay naririnig ko na ang malakas na tugtugan na nanggagaling sa loob gym ng school kung saan gaganapin ang aming alumni. The same gym kung saan naganap ang nakaraan na hindi ko na pinangarap na balikan pa.

I close my eyes and inhaled again. I got my phone from my Prada bag and dialed Gail's number. Nakailang ring din bago nito sinagot ang tawag ko.

"Where are you?" I asked after she says her hello.

"Here at your back!" sabi nito at paglingon ko ay nandoon nga ito sa likod ko.

I ended the call at nilapitan ito nakipagbeso-beso. Mukhang kadarating lamang din nito.

"Ganda natin ah!" puri nito. Kiming ngumiti lamang ako. Still hindi pa din ako sanay na may pumupuri sa akin. "Nervous?"

"A little bit!" I honestly said. I feel so shaky right now. I know I can't hide my nervousness kaya umamin na lang ako.

"Keri mo iyan. Ikaw pa, kapag nga mga big bosses ang kaharap natin wala kang nerbyos kapag sila lang na mga wala lang sa buhay mo kinakabahan ka."

"Magkaiba naman kasi ito eh!" reklamo ko pa.

"Ikaw talaga. So, shall we?" nakangiting tanong nito sa akin. Magkasunod lang pala kaming dumating.

"Sure!" I smiled too.

I don't know what I am feeling right now. I feel nervous and shaky, coz I don't know what will happen if I get inside that building I remember the last time na pumasok ako sa building na ito.....