MERİHÇE

7. Bölüm

Merhabalar, biliyorum bana kızgınsınız ama mecburdum yazamadım affedin bu seferlik. Bomba gibi bölümlerle karşınızdayım yine beni takip Etmeye devam edin. Multide Merih ve Serhat'ın çocuklukları ve bu bölüm için seçtiğim Coldplay-A Sky Full Of Stars şarkısı bulunmakta. Vote butonunu genişletmeyi ve yorum bırakmayı unutmayınız sizi seviyorum. Ve başlıyoruz..

Başımda duran birkaç meraklı bakış.. Gözlerimi açtığımda gördüğüm tablo bundan ibaretti. Kısa bir süre sonra yaşadıklarımı hatırladım ve neden bu halde olduğumu anladım. Alınmak istenen bir intikam mıydı yoksa kıskançlıktan ibaret bir his mi? Güçsüzlerin sorunu bu olsa gerek yapamadığı şeylerden bile ceza ödemek. Güçsüz değilim oysa sadece zorluklara tutunmaya çalışan bir kızım.

Uyandığımı gören anneme sıcak bir gülümseme gönderdikten sonra ağrılarımın birazda olsa geçtiğini hissettim.

***

Çaresiz bir anne, telaşlanmaya bile gerek duymayan bir baba ve yine alıştığım küçük yuvamdayım. Hayal kurmaktan aciz olan ben hayal kuran insanların aptallığına üzülüyorum çoğu zaman. Hani bazen derler ya hayal kurmayan kişiler mutlu olamaz diye işte o çok yanlış asıl hayal kuranlar çoğu zaman hüsrana uğrayıp geri çekilirler ve yeni bir umuda sarılırlar.Diyeceksiniz belki ne yaşadın da bunu düşünüyorsun diye işte ben bu yaşımda yaşayabileceğim en kötü şeyleri yaşamaktayım bunlar hayatımda yaşayacağım kötü olayların yaşanma zamanı. Geçeceğini biliyorum sadece bu zamanın çok uzamasından korkuyorum. Mutlu olabilmek için hayallere değil gerçeklere ihtiyacımız var, var olacak bir sebebe değil var olan sebeplere ihtiyacımız var. Yine soyutlanmışım hayattan mutluluğu arıyorum. Biliyorum bu mutluluk elbet bir gün ters bir köşede beni bekliyor olacak ve ben onu bulduğumda kaybetmemek için elimden gelen her şeyi yapacağım. Yine kendime verdiğim bir tavsiye ile avunuyorum: "Sadece zaman.."

***

Beyaz, bembeyaz.. Görmeyeli çok oldu bu rüyayı. Her şeyin huzur bulduğu işte yine o beyazlıkta arkası dönük o güzel kadın. Sırma saçları dalgalı haliyle sırtında süzülüyordu resmen. Uzun boynu, geniş omuzları ve mankenleri kıskandıracak o güzel bedeni ile adeta bir meleği andırıyordu. Beyaz ve maviden oluşan elbisesi resmen bir huzur sembolü idi. Yanındaki küçük kız da bir o kadar narin ve tatlıydı. İşte benim kurmayı istemediğim hayalimi yaşıyordu bu minik kız. Gerçekleşmeyeceğine inandığım tek umudum.. Kırılış noktası bu olsa gerek istersin ama olmaz ya bu böyle değil bu bir umudun çöküşü işte.