Akala ko sya na ang makikita ko pag harap ko. Pero hindi pala.
"Mom! S-sino sila?" Halos pabulong kong sabi. Lumapit si mama sa lalaking kasama nya at sa batang I think 3 years old.
"He's your step dad and this little girl is your half sister."
"What? Ma? why you didn't tell me ?" Im controlling my anger right now. It pisses me off. Once a year umuuwi sya dito pero hindi man lang nya sinabi na nagpakasal na pala sya at may kapatid na pala ako.
"Iho im sorry! Humahanap pa kasi ako ng tyempo!"
"Ma naman!.Bakit kailangan pang humanap ng tyempo?"
"kasi alam kong kahit sabihin ko sayo, hindi ka pa rin matutuwa!"
"Ma?.Naririnig mo ba yang sinasabi mo?.Alam mong matagal ko ng gustong magkaroon ng kapatid!"
"Iho!.Thats not my point!.Im just waiting for the right time that you are already moved on!" Biglang bumalik yung sakit na nararamdaman ko .
"MA! YOU KNOW I CANT! ALAM KONG BABALIK SYA!" hindi ko na napigilan ang sarili ko at nasigawan si mom. Inaasahan ko na magagalit sya pero gulat na ekspresyon ang nakita ko sa kanya. Umiling muna sya bago magsalita.
"Alam mong hindi na sya babalik kahit kailan!" mahinahong sabi ni mom. I sigh in disbelief.
"Pati ba naman ikaw ma! Nawalan na din ng pag-asa" Nakayukong sabi ko.
"Because that's the reality! Hindi na babalik ang taong limang taon ng patay!" Agad akong napatingala sa sinabi nya.
"Ma? Si Iris ang tinutukoy ko! Kaya anong patay ang sinasabi mo?" Nalilitong tanong ko. Napatakip si mom sa bibig nya kaya agad ko syang hinawakan
"Ma I'm asking what are you talking about?" Nagsimulang pumatak ang luha ni mom.
"Iho! Nakalimutan mo na ba? Nagcrash ang sinasakyang eroplano ni Iris ng umalis sya sa bansa"
