Problems {H.S}

Κεφαλαιο 14.

Harry's POV.

Το ξυπνητηρι χτυπαει και σηκωνομαι. Κλεινω τον σπαστικο ηχο και κατευθυνομαι προς το μπανιο. Πλενω το προσωπο μου και επειτα ξεπλενω το στομα μου. Βγαζω το μποξερακι μου και μπενω να κανω ενα γρηγορο μπανιο. Το καυτο νερο πεφτει πανω στο σωμα μου. Η σαπουναδα πηγαινει πανω στα σκισμενα μου δαχτυλα απο χθες και με τσουζει οσο να ναι. Αν δεν εμπαινα εκεινη την ωρα στο μπανιο δεν ξερω και εγω τι θα της εκανε. Ηθελα να του σπασω το κεφαλι αλλα το αγγιγμα της με ηρεμισε. Ειδα πως ητανε καλα οποτε σταματησα να τον χτυπαω. Το κινητο μου χτυπαει και με αποσπα απο τις σκεψεις μου. Γρηγορα βγενω και τυλιγω γυρω μου μια πετσετα. Εχω γεμισει ολο το σπιτι με νερα μεχρι να βρω που στο καλο ειναι το κινητο μου. Το κινητο σταματαει να χτυπαει και επιτελους το εντοπισα μετα απο ωρες. Οταν το πιανω βλεπω το ονομα του Niall. Τον καλω παλι πισω και περιμενω να μου απαντησει.

"Τι θες;" τον ρωταω.

"Θα παμε βολτα με τα αγορια θες να ερθεις;" με ρωταει.

"Δε μπορω σημερα,θα παω βολτα με την Εμμα.." του απανταω.

"Οh φιλε τα φτιαξατε;" με ρωταει.

"Οχι,απλως κανουμε παρεα!" Του λεω.

"Ενταξει,καλα να περασετε.." μου λεει και μου το κλεινει. Πηγαινω προς την ντουλαπα και βαζω ενα καθαρο μποξερακι. Βαζω μια φορμα μαυρη και ενα γκρι φουτερ. Φοραω τα αθλητικα μου παπουτσια και πηγαινω παλι στο μπανιο. Βαζω δυο σταλες κολωνια και κατεβαινω κατω στην κουζινα.

"Καλημερα Harry.." ακουω την γλυκια φωνη της μανας μου.

"Καλημερα" λεω και πηγαινω προς το τραπεζι.

"Που θα πας;" με ρωταει. Δεν μ'αρεσει να με ρωτανε που πηγαινω,ειναι σπαστικο.

"Βολτα!" Λεω και τρωω μια φετα φρυγανια με μαρμελαδα.

"Λοιπον καλα να περασεις! Εγω σημερα θα παω βολτα με τα κοριτσια για ψωνια.." μου λεει.

"Ωραια καλα να περασεις!" Της λεω και σηκωνομαι απο το τραπεζι. Περνω το μπουφαν μου και τα κλειδια μου και βγενω εξω. Εβαλε αποτομα κρυο και μ'αρεσει πολυ. Μια στο τοσο εχουμε στο Λονδινο ζεστη και πραγματικα δεν μ'αρεσει. Πιο ωραιο ειναι το κρυο,ολος ο δροσερος αερας πεφτει πανω σου και σε ξυπναει. Μπενω μεσα στο αμαξι και ξεκιναω προς το κτηριο της Εμμα. Σε ολη την διαδρομη την σκεφτομαι. Σκεφτομαι χθες ολα οσα γινανε μεταξυ μας,το φιλι της ητανε τοσο ωραιο και απολαυστικο,δεν ηθελα να ξεκολλησει τα χειλη της απο τα δικα μου. Θελω να τα γευτω ξανα και ξανα. Μεσα σε δεκα λεπτα χωρις να το εχω καταλαβει εχω φτασει απ'εξω απο το κτηριο. Αφου εχω παρκαρει το αμαξι βγενω εξω και το κλειδωνω. Μπενω μεσα στο κτηριο και πηγαινω προς το ασανσερ. Παταω τον 5ο οροφο και περιμενω μεχρι να φτασω. Οι πορτες ανοιγουνε και κατευθυνομαι στο διαδρομο του διαμερισματος τους. Η καρδια μου οσο πλησιαζω χτυπαει πιο δυνατα,με κανει να αγχωνομαι και να γινομαι αλλος ανθρωπος. Στεκομαι απ'εξω απο την πορτα και την κοιταω. Να χτυπησω ή να μην χτυπησω; Και αν δεν θελει να βγουμε; Και αν κοιμαται; Και αν δεν ειναι μεσα; Χωρις δευτερη σκεψη χτυπαω την πορτα. Μια καστανομαλλα κυρια μου ανοιγει την πορτα.