Problems {H.S}

Κεφάλαιο 18.

Αν θέλετε ακούστε ταυτόχρονα το τραγούδι Murder Song Aurora(5,4,3,2,1)ταιριάζει με το κεφάλαιο. Δεν μπορώ να το βάλω απο πάνω για κάποιο λόγο,so αν θέλετε με κάποιο τρόπο βάλτε το..

Μετά απο πολύ ώρα ανοίγω τα μάτια μου να δω που βρίσκομαι,μα το μόνο που βλέπω είναι σκοτάδι. Πέθανα; Ή με έχουνε κλεισμένη; Προσπαθώ να σηκωθώ,μα με έχουνε δέσει. Δεν ακούω τίποτα,κανένας δεν είναι εδώ πέρα ώστε να προσπαθήσω να ακούσω ή μα φωνάξω για βοήθεια. Με παρατήσανε; Όσο το σκέφτομαι τρέμω ολόκληρη,κάνει κρύο εδώ μέσα,δεν θέλω να πεθάνω βασανιστικά,θέλω να πεθάνω,ήρεμα,χώρις να νιώσω τίποτα.

[...]

Εδω και κάτι λεπτά ή ώρες προσπαθώ να ζεσταθώ και να ξεδέσω τα χέρια μου,μα τίποτα απο τα δύο δεν μπορώ. Δεν ξέρω τι ώρα είναι,τι μέρα είναι,πόσες μέρες είμαι εδω πέρα; Είναι βράδυ; Πρωί; Με ψάχνουνε; Ή δεν έχουν καταλάβει πως έχω εξαφανιστει;! Γελάω με αυτά που σκέφτομαι.
Είσαι μια χάζη Emma κανένας δεν σε ψάχνει,λέω απο μέσα μου. Πάντα είσουν και θα είσαι μόνη χωρίς κανέναν.

Προσπάθησα να σηκωθώ,μα τα πόδια μου είναι μουδιασμένα και τα χέρια μου είναι τόσο σφιχτά δεμένα που δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Όλο μου το σώμα αρχίζει να μουδιάζει απο το κρύο και απο το αίμα που στάζει απο τα χέρια μου. Έχουνε σκιστεί και τσούζουνε. Εύχομαι να πεθάνω εδώ και τώρα. Δεν το αντέχω όλο αυτό.

Η πόρτα ανοίγει και γυρνάω να δω πιος είναι. Είναι αυτοί οι μαλάκες που με έχουνε κλεισμένοι. Έρχονται προς το μέρος μου και οι τρεις και στέκονται μπροστά μου.

"Σας παρακαλώ αφήστε με.." τους λέω και εκεινοί με πλησιάζουνε. Δεν μου μιλάνε,απλώς κάθονται και με κοιτάζουνε και ξεδένουν το σχοινί.

"Θα με αφήσετε ή θα με πειράξετε κιάλλο;" ρωτάω σιγανά. Εύχομαι να με αφήσουνε,μα δεν έχω που να πάω. Στην Bell δεν θέλω να πάω,ούτε στην μητέρα μου ούτε στον Harry.

"Σήκω!" Μου λέει ένας και εγω προσπαθώ να σηκωθώ,μα τα χέρια μου δεν με διευκολήνουν,ώστε να μου δώσουν ώθηση να σηκωθώ.

"Σήκω!" Μου φωνάζουνε και μόλις μου φωνάζει σηκώνομαι και πέφτω. Ο ένας απο τους τρεις έρχετε και με πιάνει απο τα μαλλιά και με σέρνει κάτω στο κρύο πάτωμα.

"Δεν είχα άλλη επιλογή.." λέει και εγω σέρνομαι κάτω. Όλο μου το σώμα γδέρνεται κάτω. Νιώθω το πάτωμα να μου σκίζει όλο μου το σώμα,μα είδη έχει γίνει. Αίμα στάζει απο τις μικρές πληγές μου και αφήνει σημάδια κάτω στο πάτωμα. Με βγάζουνε έξω απο την αποθήκη και με σέρνουνε προς το αμάξι. Θα με πάνε σπίτι; Αυτό ήτανε;