Αυτός, αυτή και η μουσική.

Αυτη...

Κοιταξε τη σακουλα και υστερα τα ματια του. Με δακρυα μισους.

"Ποιος νομιζεις πως εισαι;!" Τον εσπρωξε και τα ματια της σκοτεινιασαν.

Πηρε την ξεφτισμενη θηκη της στο χερι και κατευθυνθηκε προς το κοντινο σουπερ-μάρκετ.

Προχωρησε προς τον διαδρομο με τα ποτα.

Πηρε ενα μπουκαλι ουισκι και υστερα πηγε να παρει φαγητο.

Πηρε στα χερια της μια φρατζολα ψωμι και μια συσκευασια κασερι.

Ομως τα λεφτα δεν ηταν αρκετα.

Κοιταξε τρυγυρω και βυθησε τη συσκευασια με το κασερι στη θηκη της φτηνης κιθάρας.

Προχωρησε προς το ταμειο και ζητησε ενα πακετο βαρια τσιγάρα.

Πκηρωσε τα προιοντα και ξεκινησε για το "σπιτι".

Πρωτα ομως περασε απο κατι παλιους φιλους. Τιποτα παραπανω, παρα αλητες με σπρει, ταττου και μπαφους.

"Καλως τη μικρη μας" χερετησε ο Αντζελο. "Οριστε το δωρακι σου" συνεχισε θαβωντας στη χουφτα της ενα στριφτο με χόρτο.

Αυτη χαμογελασε και αφου φιλησε το μαγουλο του συνεχισε για το σπιτι της.

Κατεβηκε βαριεστημενα τη μαρναρινη σκαλα και ανοιξε τη σαπια πορτα, μπαινοντας στον χωρο που μυριζε καπνο και αλκοολ.

Η μανα της, λιποθυμη απ'το ποτο.

Εβγαλε τα πραγματα απο τη σακουλα και το κασερι απο τη θηκη και υπο το φως των κεριων εφαγε λιγο κασερι με ψωμι. Ηπιε μια γερη γουλια ουισκι και αναβοντας το στριφτο της πηγε προς το "δωματιο" της, που δεν αποτελουνταν με κατι παραπανω απο ενα στρωμα, μουχλα στους τοιχους, στοιβες με ρουχα και κερια.

Ξεκινησε να κανει το στριφτο της και να χαλαρωνει, ενω ζωγραφιζε ενα διαστημα γενατο αστερια και πλανητες.