Αυτός, αυτή και η μουσική.

Αυτος...

"Μπα; Με θυμιθηκες;"

"Κολλητε...σορρυ σε εψαχνα"

"Τωρα που τον βρηκες, εγω τελειωσα τα χρεη μου και να φευγω. " σηκωθηκε εκεινη τιναζοντας τα ομορφα μαλλια της.

Την παρατηρουσε σιωπηλος καθως απομακρυνοταν απο κοντα του.

Ο Τζερι τον σκουντηξε.

"Προλαβαινεις" του εκλεισε το ματι. "Περιμενω εδω. "

Εκεινος ετρεξε κοντα της και επιασε μαλακα τον καρπο της.

Τα γαλανα ματια της τον κοιταξαν με απορια και τα τοξοτα φρυδια της συνοφρυωθηκαν.

"Εμ...Τζεικ...φχαριστω"

Τον κοιταξε ανασηκωνοντας το αριστερο φρυδι της.

"Ράιοτ, παρακαλω"

"Σου ταιριαζει"

"Να το παρω ως κομπλιμεντο;"

Το αγορι γελασε ντροπαλα. Το ιδιο και εκεινη.

"Ετυχε....η πρωτη μας συναντηση να ειναι....καπως..."

Το κοριτσι επανεφερε στη μνημη του.

"Εσυ....καλα θυμομουν" γρυλλισε και γυρισε να φυγει.

"Οχι! Οχι!" Την σταματησε παλι.

"Κοιτα! Δεν θελω τα κωλολευτα σου ουτε και τον γαμωοικτο σου, οποτε αν δεν εχεις να πεις κατι καλυτερο στριβε!" Τον εκαψε με τα ματια της.

"Οχι! Καμια σχεση! Απλα λεω....αν ηθελες, να πηγαιναμε για ενα καφε μετα την πορεια..." Την κοιταξε ικετευτικα.

"Καλως. Εδω ακριβως μετα την πορεια" απαντησε και χαθηκε τρεχοντας μες το πληθος.

Ο Τζεικ γυρισε στον φιλο του.

"Κανονιστηκε. ΜΑΛΑΚΑ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ!" Φωναξε καθως χαμογελουσε αγκαλιαζοντας τον φιλο του.

"Οπα οπα φιλε χαλαρωσε" γελασε το αγορι.

"Ω Θεε μου....ο,τι καλυτερο μου'χει συμβει!"

"Ο,τι πεις! Παμε στην πορεια τωρα." Γελασε ο Τζερι προχωρωντας μπροστα.