Tantei Undiscovered (tantei High Fanfiction)

Chapter 23: Unfocused

Chapter 23: Unfocused

Early update, cauz why not?

Next, february.

***
No. It can't be. Patay na si Rin and I'm sure of it! Pero, sino ang babaeng nakatayo sa harapan ko ngayon? No... Way.

"Surprise!" Ani nito at nginitian ako. "Oh? Ano? Nakakita ka ba ng multo?"

"Y-you are not Rin." Curse me for stuttering! "You can't be Rin!"

"Tsk tsk tsk. Why are you scared, Akemi? Ah. Your mom was great, but what happened to you? Weak. Probably because of your senshin blood. Such a waste." Aniya. No... She can't be Rin. Dahil kung si Rin siya ay hindi niya ako sasabihan ng bagay na alam niya ang sagot... Bago ako makapagsalita ay ngumisi ito.

"Quite smart." Aniya at sa isang iglap ay wala na siya sa harapan ko. Thanks to my glasses ay nakikita ko kung saan siya. Mabilis akong humarap sa kanya and she's not anymore Rin... Sarah.

"What are you trying to do?" Ani nito. "Contact the senshin and let them come to your rescue? Call your knight in a pathetic armor? You are weak, Akemi. So weak." Nawala ulit siya sa harap ko at sa isang iglap ay nakahawak na ito sa leeg ko. Napapikit ako. Sa pagbukas ko ng mga mata ko ay nakasalubong ko ang isang pamilyar na mata... Si mama.

"Don't cry, and stay with mama." Aniya at mas humigpit ang hawak sa leeg ko. "I would like to spend more time with you, won't you like it?"

Nanghihina ako sa sinasabi niya. Mama's voice... But the word said is with so much venom. Akemi... Focus...

"Akemi..." Mas humigpit ang hawak niya sa leeg ko. "Why-"

"Shut up!" Mabilis kong sinugatan ang sarili ko at sinumon ang aking dagger. I tried stabbing her in her stomach but she's quick to skip. Nang nakawala ako sa hawak niya ay hingal na hingal ako.

"I can't believe you tried to stab your mother." Nakangising sabi ng impostor.

"You are not my mom." Ani ko lang. My eyes darted to the phone beside me. Please please please let someone answer the phone on the other side at malaman nila ang gusto kong mangyari. "W-who are you?"

"Your mom?" She smirked.

"SINO KA!" I quickly summoned my arrow and bow and shoot her with my arrow but it only hit a part of her arm. Blood splashes out of her arm.

"Tsk tsk. Too soft. Alam kong kaya mo akong tamaan sa braso ko ng buo. Pero hindi mo ginawa. Bakit? Dahil nasa tauhan ako ng mama mo." Ngumisi siya. "In battles, love is a fool. You are a fool."

Naiinis ako dahil tama siya. Di ko maatim na saktan siya dahil si mama ang nakikita ko. Kahit alam kong hindi siya si mama ay di ko siya kayang patayin... Si mama na namatay para sa amin.

"Bakit di mo ipakita ang totoong mukha mo at maglaban tayo ng patas!" 'Di ko alam kung saan ko nakuha ang aking lakas na loob. I draw my bow directed at her. "Don't be a coward!"

"You are the coward." Nawala ang ngisi nito. "I gave you a chance to kill me... Immobile me but you didnt do it. Pathetic. Ahh. I'm bored of using a dead woman's body. Lets see... Who'll it be next? Oh."

Sa isang iglap ay naglaho ang imahe ni Mama ngunit nung akala ko ay magpapakita na siya ay ang mukha ni Hiro ang nakita ko.