Tantei Undiscovered (tantei High Fanfiction)

Chapter 18: The Darkness

Chapter 18: The Darkness

-

"Hey. Hey Akemi. Wake up." Nagising ako sa pagyugyog ni Taiga saakin. "You ready?"

I scratch my eyes and looked down. No I'm not.

"Wala kang choice okay? It's either you do it or die!" Sigaw ni Taiga saakin. "I know what happened yesterday was a pain in the ass but com'on... That was just a trial."

The happenings yesterday flashed in my mind.

"Okay. Mag-aayos lang ako." Ngumiti ako sa kanya.

"Good." Umalis na din siya.

Then, yesterday returns...

***

Tahimik.

Yan yung napansin ko dito. Everything was dark. No light at all except for the orbs.

Small. Dark. Orbs.

"Taiga! Ryota! You succeeded!" Ngisi ng isang malaking lalaki na may bigote. Ngumisi ito. "Bring her to the boss."

"Yes, sir." Magalang na sabi ng dalawa. Napansin ko ang pagkawala bigla ng sigla sa mga mukha nila. Hindi ko tuloy alam kung totoo ba ang pinakita nila saaking kabaitan kanina o hindi.

Dinala ako nila sa isang room at masasabi kong... Everything was dark. It's like darkness overrule this place. Parang the palace of evils which is the opposite of tantei high.

Tantei High.

I shrug. No. Kailangan kong mag-focus!

"Ahhh!" Napasigaw ako ng may humampas bigla saakin galing sa likod. Shit. Nawala ako sa focus!

Focus, Akemi. Focus.

Ngayon, mabilis kong naiwasan ang ikalawang atake. Hindi ko makita kung sino ang umaatake but I can feel its presence.

Dahil ata sa unang hampas na natamo ko, mas humina ang reaction time ko kaya nagiging late minsan ang escape ko!

Hingal-hingal ako ng natamaan ako sa kamay ko. Yung technology ko ay hindi magagamit ang timer because the enemy is too fast, seconds can't suffice.

Huminga ako ng malalim at tinalas ang paningin ko. I'll make sure hindi niya na 'ko mahahampas.

Unatake ulit siya but I was able to dodge it. Well, barely. And then I found the rhythm. Kahit na sakit-sakit na ang braso ko at ang paa ko, kinontrol ko ang sarili ko.

Okay, Akemi.

Dodge. Left. Down. Jump. Right. Drop.

As I drop, I stretched my left leg nang napredict ko kung saan siya aatake next at hindi naman ako nabigo.

She didn't trip but... She stopped as soon as my foot was on her way.

"Good... But not good enough." Ani nito at nabigla ako ng hinampas niya ako sa ulo gamit ang paa niya! Napahiga ako sa sakit. "Not good enough. Your mother was the best of us. But she is a betrayer which makes her lower than a rat. Such stupid creature."

Nag-init ang ulo ko.

How dare she insult my mother like that?!

"Magpasalamat ka at hindi kita mapatay! You senshins killed Sarah..." Pinikit nito ang mata niya. Sarah... Sarah Angeles? "Be thankful of the blood you acquire or else you're dead."

And then She left.

Naramdaman ko bigla ang sakit sa buong katawan ko na hindi ko ininda kanina. My hand is flaming! At dun ko lang din napansin ang pagtulo ng dugo galing sa ilong ko.

"Hey, you okay?" Tanong ni Ryota. Bakas sa mukha niya ang awa at pag-aalala. Ngumiti lang ako ng kaunti sa kanya. Tinulungan niya akong tumayo at dahil sa sakit sa paa ko, napasandal ako sa kanya.

"Careful there, Princess!" Aniya.

"Magpasalamat ka at yan lang ang natamo mo. We got it worst you know? We don't have the experience like you when we did the trial. Muntik na kaming mamatay." Ani Taiga and she rolled her eyes. "Clean your nose, will you?"

Naunang umalis si Taiga then I heard Ryota laugh.

"She means that you are brave." Tinignan ako ni Ryota at ngumiti ng malungkot. "Braver than we could be."

***

Tatlong araw ko ng naranasan ang walang humpay na pagpapalakas. Nalaman ko din na ang akala nila'y kampi nila ako. Na ang hypnotic ni Ryota ay gumana saakin. Iyun pala ang rason kung bakit laging nasa kwarto ko si Ryota.

"Hey." Ngumisi ito at umupo sa  kama ko.

"Salamat."

"For what?" Takang tanong nito.

"For keeping me alive without actually changing my mindset." Ngumiti ako sa kanya ng totoo. I'm not sure kung kaya ko ba silang pagkakatiwalaan... But deep down in my heart, I wanna trust them.

Nagulat ito pero mabilis din nakabawi. "Halika nga dito!"

Lumapit ako sa kanya at bigla niya nalang kinurot ang pisnge ko.

"I'm happy to help princess. But make sure to keep the act a'right?" He chuckled.

Bigla naman bumukas ang pinto at ang nakakunot noong si Taiga ang pumasok.

"Landi landi niyo. Psh. Labas na!" Sigaw nito.

"Sus. Kung alam ko lang, selos ka lang eh. Halika nga rin dito!" Lumapit si Ryota kay Taiga at tawang tawa niya itong kinurot ang pisnge.

Now, I felt home once again.

I'll return, Tantei High. Trust me.