Pogirl

#DalawamputDalawa

-----

Paige

                   "Ate pupunta ka ba sa birthday ni papa?" tanong ni percey.

"Depende kung pupunta ka alam mo namang ikaw lang ang baby non" sagot ko.

"Ate alam mong 'di totoo yan" siya.

"At alam mong totoo yun, pers." sagot ko. At dun siya tumahimik.

pero maya maya din ay nagsalita din siya.

"So may sama ka ng loob sakin ate?" malungkot na sabi niya.

"Ano ka ba? kung masama loob ko edi sana sinabi ko na sakanya na you're also a gay like me at kung masama loob ko wala ka dito sa pamamahay ko. Never sasama ang loob ko sayo it's not your fault it's no ones fault kahit mag away man tayo o ano mahal na mahal kita baby bro hiniling kaya kita kay God" Sincere na sabi ko sabay sapak sa braso niya.

nakita kong teary eyed na siya.

"Ulol! ang panget mo wag ka ngang umiyak diyan" sabay hagalpak ko ng tawa.

sinuntok niya naman ako sa braso ko.

"Pano ang drama mo! tagos sa puso sinabi mo huhuhu" hagulgol niya.

kaya niyakap ko siya.

"Shh.. tama na nga, oo na, punta na tayo sa birthday ni papa" sabay angat niya nang ulo pag katapos marinig ang sinabi ko.

"Weh? is it real? is it real?" Sabi niya na medyo may tono.

"Real na real! Gago!" Naka ngiting sabi ko.

At sabay kaming tumawa..

Hay. Good luck na lang sa birthday ni papa.

Si papa kasi ay ayaw sa mga 3rd sex dahil nga matanda na sarado ang isip sa mga bagong konsepto.

Sarado ang isip para matuto.

Sino ba naman daw ako para lecture-an siya about sa buhay, isa lang naman daw akong hamak na bata and he blew me this classic line na "Papunta ka palang pabalik na 'ko" 

buti nga hindi kami nag kasalubong eh, joke.

Tutol din siya sa same sex marriage , isa si papa sa mga captain general ng bansa. 

Noong malaman niya na nakikipag relasyon ako sa kapwa ko babae katakot takot na pambubogbog ang ginawa niya sa akin ginawa niya akong punching bag.

Kundi lang ako tinulungan ni mama malamang baldado na ako.

kitang kita ni percey yun, kaya pinapunta ako nila papa dito sa manila upang mapalayo kay percey, dahil daw baka mahawaan ko si pers.

di ko naman alam na isang virus na pala ang pagiging homosexual.

kalokohan.

mag mula noon ay di ko na kinausap o kinita si papa kahit na lagi siyang laman ng balita dahil sa dami nang awards niya.

though isa siyang huwaran na leader, di siya naging huwarang ama.

kasalanan ko bang maging ganito ako? kung sinunod ko lang ang gusto ng damdamin ko.

masama na pala mag mahal at mag paka totoo?

pero ganyan siya lagi niyang nakikita mga mali ko.

ngunit nong siya ang nag kamali na niloko niya si mama/ kami.

tinanggap parin namin siya nang buo.

sino ba naman kami para hindi mag patawad diba?

pero nung tinanggap siya muli ni mama dun ko na talaga sinunod kung ano ang gusto ko.