Bazı insanlara söylemek istediklerini soyleyememek koyar insana , o sana tüm sözleri söylerken sadece bakarsın ya ona hiçbir şey diyemezsin. Ya işin düşecektir ona ya da yılların dostluğu vardır onda. Sırf o dostluk için kilit vurursun diline ,kalbine ,ruhuna ,düşüncelerine... Belkide en doğrusu budur ,susmak kelimeleri içinde yaşamak , gozleriyle konuşmak ya da harekleriyle uzaklaşmak , sessiz sessiz çığlık atmak gerekir bazen tüm hayata ,tüm dünyaya, tüm insanlara... Susmak iyi gelir bazen insanlara bazende çok kötü gelir ruhun bedenine sığmaz , aklın zamanla çalışmaz... Onu çok sevsende dayanamazsin bazen patlasın hemde öyle bir patlarsinki kalbi kırılır, vursan ya da dövsen daha iyi olur ama lafların ile ezersin onu. Yine de iş işten geçer özür dilersin ama geçmez, bir kurabiyeyi parcalara ayırdıktan sonra birlestirmeye benzer bu... Yinede bilirsin seninde haklı bir yanın vardı o lafları söylerken senin de duyguların vardı ama sadece vardı ama bir işe yaramadı.
Oy vermeyi unutmayın :))))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yürü kalbim
AcakHer insanın kalbindekileri anlatmak , söylemek istediği bir mahzeni bir köşesi vardır . Işte benimkide burası... Kitaplar içinde kaybolmak için varlar, insanlar ise izlemek için, bir insanın ne kadar içinde kaybolmak istersen o kadar bataklığa bata...
