Bazen her vazgeciş bir kabulleniştir.
Evettt konumuz aşk... Bunca zaman ki ben doğalı pek olmamış neyse hiç sevgilim olmadı ne lisede nede şuan üniversitede tamam üniversitede bir kıpırtı olmadı değil ama çocuk 1 yıldır gelmiyor en sessiz diye bildiğim kız bile birileriyle görüşüyor neyse konu günlük yazımı gibi oldu kusura bakmayın. Aşk bazen istediğinde gelmez, beklemediğin zaman da gelir aslında 1 yıldır bekliyorum gelen giden yok ama bakan çok siz siz olun onlara bakmayın tamam ilk başlarda hoş sizin egonuz artıyor ama sonlara doğru biraz değil baya sıkıcı oluyor konumuz aşk değil mi sizce aşk ne zaman sevda olur? Sevda mı daha önemli yoksa aşk mı? Hep derler ya aşk gelip geçici bir heves sizce bu doğru mu? Gelip geçiyor mu her şey geliyor da gidebiliyor mu?... evet ne aşkı ne sevdayı yaşadım hoşlanmadım bile ben sadece biri bakınca mutlu oldum sizde de öyle oldu mu ben mantık insanıyım + ve - lere göre işimi yaparım belki biri çıksa karşıma yıksa bütün dengeleri diye de çok düşündüm ama hepsi hayal sizinde bir zamanlar kurduğunuz gibi hayaller ve umutlar olmadan insan yaşayamaz derler ne kadar doğru ? Bir insanın ruhu hep umuta mı doğru ? Ruhunuzun dediği mi kalbinizin sesi mi yoksa mantık mı? Hep bir sorudur aşk, sevda... Aslında herkesin farklı bir cevabı vardır bu konuda. Bugün bir hocam insan kendi yanlış yaparak öğrenmez hayatı başkasının yanlışını da göz önünde bulundurarak öğrenir dedi bu duruma göre hiçbir zaman yaşamam lazım aşkı, çevremde doğru düzgün aşk yaşayan bir elin parmağını geçmez hatta 15 kere ayrılan sonra tekrar birlikte olan arkadaşım var. İnsan başkasının yanlışını yada doğrusunu nasıl alır hayatına, evet seviyorum diye onun yaptıklarını mı yapacağım illaha ne gerek var onun ruhundaki yaraları sanki kendiminmiş gibi yapmaya sadece saydım seni ey zaman onu bana al getir bu dünyada yada dur belki en hayırlısıdır onun ruhuna bulanacağım zaman belkide ölümüm kapımı çaldığında...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yürü kalbim
RandomHer insanın kalbindekileri anlatmak , söylemek istediği bir mahzeni bir köşesi vardır . Işte benimkide burası... Kitaplar içinde kaybolmak için varlar, insanlar ise izlemek için, bir insanın ne kadar içinde kaybolmak istersen o kadar bataklığa bata...