SÇ-2

192 9 11
                                    

Resimdeki Derin. ..

Bir el ağzımı kapatınca çığlığım kesildi.

-Neden çığlık atıyorsun kızım? Sağır olduk burada? Dur... S-sen? 'dedi şaşkınlıkla. Elini ağzımdan yavaşça çekip bana baktı. Kapalı gözlerimi açtığımda küçük çaplı şokla:

-S-sen? 'diyebildim. İkimiz aynı aynı anda:

- Yok artık!' dediğimizde Elif abla araya girip:

-Siz tanışıyor musunuz?' diye sordu. Yine ikimizde aynı anda:

-Evet.

-Hayır.' Dedik. Gözlerimi Elif abladan çekip karşımdaki kişiye çevirdim.

-Pardon nerden tanışıyoruz, bayım?' Dedim iğneleyici sesimle.

-Bayım? Bak sen şu işe pantercik kibar çıktı.' Dedi alaycı bir sesle.

-Pantercik? Sen bana hayvan mı diyorsun?" dedim sinir ve şaşkınlıkla çıkan sesimle.

-Evet, kızın üzerine nasıl atladın öyle!"  sırıtarak, arsız sırıtmasının ardında iyi düşüncelerin olmadığına emindim.

-Atladığım kızı elimden almasaydın-" cümlemi kesen çocuğun konuşması oldu.

-Ölürdü ve bu seninde kaybına sebep olurdu üstelik o bir şey kaybederken sen mahvolmuş bir hayat ve sevdiğin birisinin ölümünü kucaklardın." dediğinde sertçe yutkundum. Doğru söylüyordu eğer ki Lucia'yı elimden almasaydı onu öldürene kadar döverdim ve bu benim hapse girmeme sebep olurdu en önemlisi de Charlie... O ölürdü... Düşüncesi bile kalbimi sızlatırken gözümden kaçan bir damla yaşı tutamadım.

 -teşekkür ederim.' Dedim ve yanından cevabını beklemeden hızla uzaklaşıp evden çıktım. Altı basamaklı merdivenden inip bahçe boyunca yürüdüm. Arkamdan kapının açılıp kapanma sesi geldiğinde umursamadım ve bahçe kapısından çıkıp sağ tarafa döndüm. Arkamdan birisi:

-Bekle.' Diye seslendiğini durdum ama arkamı dönmedim. Derin yanıma gelip önümde durdu. Başımı kaldırıp yüzüne baktığımda dostça bana gülümsedi. Pozitif enerjisi bana geçtiğinde bende ona gülümsedim.

-Sana eşlik edebilir miyim?' diye sordu.

-Tabi ki. 'dedim. Beraber yan yana yürüyerek ilerlemeye başladık. Aramızda sessizlik kol geziyordu. Bizim evin bahçe kapısının önüne geldiğimizde kapıyı açıp içeri girdik. Altı merdiveni tırmanıp kapıyı açtım. Beraber eve girdik. Ben önde Derin arkada odama girdik. Dolabımdaki sırt çantamın içinden sigaramı ve çakmağımı alıp dolabımı kapattım. Derin'e baktığımda odamı inceliyordu.

-Odan çok güzel.' Dedi etrafa bakarak.

-Teşekkür ederim. Bir şey içer misin?' diye sorduğumda gözleri beni buldu. Gülümseyerek:

-Hayır, teşekkür ederim. Hem bize geçmeyecek miyiz? ' Diye sordu.

-Geçeceğiz.' Dediğim sırada bilgisayarımdan ses geldi. Bilgisayarımı açınca Charlie'nin aradığını gördüm. Sevinçle ellerimi çırpıp çağrıyı cevapladım.

-Bebek ne yapıyorsun?'

-Ne yapayım, bebeğim komşularımızla tanışıyorum. Sigaramı unutmuşum onu almaya geldim. Sen ne yapıyorsun? Annemle babam nasıl?' diye sorduğumda Lily anne ve Daniel babamı ekranda gördüm.

-Kızım ne yapıyorsun? Nasılsın, çok büyümüşsün Nehir. Seni çok özledik. ' dedi sevinçle ve göz yaşlarını sildi. Lily anne beni Charlie'den ayırmazdı.

Sessizliğin ÇığlığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin