The wrong choices

Hoofdstuk 9

Na een paar 'wilde' nummers begon m'n jurk af te zakken. Jack keek me glimlachend aan toen ik probeerde hem wat op te hijsen. Ineens pakte Jack me ruw vast en duwde me naar een lege kamer. Hij begon me heftig te zoenen. Ik wist niet wat ik moest doen. Zijn handen gleden van mijn rug naar m'n kont. Opeens werd alles zwart.

***

'Katherine! Katherine!' Ik kreunde en probeerde m'n ogen open te doen. Alles was wazig. Toen mijn zicht wat verbetert was, zag ik dat we in de Bella's woonkamer waren. Jack, Beatrice en Bella stonden geschrokken om me heen. 'Je, je begon ineens helemaal te trillen en toen viel je op de grond.' zei Jack geschrokken. 'Je kreeg een aanval of zo.' Ik kon me niet herinneren dat ik zoiets eerder heb gehad, dus ik had geen idee wat het zou kunnen zijn. Toen herinnerde ik me iets: ik had een droom. Nou, eerder een nachtmerrie. Het zat ergens vaag verstopt in m'n achterhoofd, dus ik herinnerde me maar een klein stukje. Ik liep naar een huis toe. Het was een groot, zwart huis. Ik liep naar binnen. Ik hoorde een raar gorgelend geluid van boven. Natuurlijk moet ik dan gaan kijken, want dat gebeurt altijd in dromen. Boven zag ik kaarsen. Ze waren neergezet in de vorm van een hart. Midden in het hartje zat een... Ik weet niet wat het was. Een soort Gollem, maar dan kleiner, met hoorns en gele ogen die op leken te lichten bij het kaarslicht. Het fluisterde iets. 'Ka...ine, ren nu ...t nog kan, vo...at ..... je ko... halen. Toen was het afgelopen. Ik kon amper verstaan wat het zei, maar het klonk ernstig. 'Katherine, ben je daar?' Ik was in een soort trance gezakt, want had wel gehoord wat ze zeiden, alleen ik liet het aan me voorbij gaan. 'Water.' mompelde ik zacht. Jack stond op en liep naar de keuken. Het feest was nog in volle gang, want ik hoorde de muziek nog bonken. Ik wilde Bella niet teleurstellen, dus nadat ik wat water had gedronken ging ik weer terug naar het feest. Er waren ondertussen al wat mensen dronken en toen ik de balzaal inliep botste er een giechelend meisje met bruin haar en een veel te blote jurk tegen me op. 'Sorry.' mompelde ik. Het lawaai was oorverdovend. Doordat ik naar de grond keek botste ik weer tegen iemand op. 'Katherine! Hey! W-wil je dansen?' Ik keek op en zag Will staan. 'Ehm, natuurlijk, denk ik.' Voor de tweede keer vanavond pakte iemand m'n middel vast. En voor de tweede keer ging er een huivering door me heen. Maar dit keer voelde het anders. Er, er was een soort verbinding, net zoals bij... Nee, nee dit kon niet waar zijn. Mijn adem stokte. M'n ogen werden groot. 'Wat is er Katherine?' Will keek me geschrokken aan. 'Ik, sorry, ik moet gaan.' Ik maakte me los uit zijn armen en rende naar boven.