The wrong choices

Hoofdstuk 11

Whooo, hoofdstuk 11 alweer. Sorry dat ik het zo vaak zeg maar ik vind het superleuk dat jullie mijn boek lezen. Ik doe heel erg m'n best en ik hoop dat jullie het leuk vinden! Sorry voor de slechte foto, ik hoop dat het een beetje realistisch is.
--------------------------------------------------------
Ik werd wakker met een bonkende hoofdpijn. Niet dat ik iets gedronken had ofzo. Oke, misschien een klein beetje. Misschien meer dan een klein beetje. Oke, misschien heb ik een stuk of 5 biertjes op, maar dat laten we even terzijde. Ik had Will de hele avond niet gezien. Gelukkig maar, na mijn blunder wilde ik hem ook niet eens meer zien. Ik keek op de enorme klok naast de deur - we waren nog steeds in Bella's huis- en schrok: het was al 2 uur s'middags! Ik schoot overeind en gooide de dekens van me af. Ze waren van dons en heerlijk zacht. Ik schoot snel in m'n spijkerbroek en shirt van de vorige dag. Eigenlijk was ik best trots op mijn shirt. Hij was van de ironman in Hawaii, en m'n vaders naam stond erop. ( A/N of hoe je het ook schrijft: dat shirt heb ik echt! Hij is net binnengekomen en de naam van m'n vader staat er echt op! Oke sorry dat ik jullie met de onnodige info lastigviel. Lees maar verder!) Het was het enige ding dat ik nog had van m'n vader. Ik liep naar beneden, waar Bella en Beatrice met bezorgde blikken op hun telefoon zaten. 'Wat is er?' vroeg ik bezorgd. 'Het gaat over Amy, ze is gisteren niet thuis gekomen van haar date met Cem.' Beatrice keek me met grote, betraande ogen aan. Toen barstte ze in huilen uit. 'I-ik mis haar zo!' Voor ik iets kon doen rende ze naar me toe en viel in m'n armen. 'Shh, voor je het weet is ze weer thuis.' Ik probeerde haar een beetje te kalmeren. 'M-maar je snapt het niet! Ik... ik kan niet zonder haar! Ze, ik... Kijk, ik ken je niet echt goed maar ik heb het gevoel dat het wel goed zit tussen ons. Amy, ze heeft een aura, een aura die ik nog nooit bij iemand heb gezien en gevoeld, en ik ben we verslaafd aan geraakt. Ik kan er niks aan doen, maar ze geeft me de kracht om verder te gaan met mijn leven. Ik heb het niet altijd makkelijk gehad en Amy was er gewoon altijd en ze hielp me. Ik, ik ben gewoon verslaafd aan haar.' Geschrokken keek ik naar Beatrice, die zich zichtbaar veel beter voelde nu we de waarheid wisten. 'H-het is misschien beter als jullie naar huis gaan.' zei Bella zacht. Ik was blij dat ze het zei en dat ik het niet zelf hoefde voor te stellen.

***

M'n moeder en ik hadden net gegeten. Omdat ze geen zin had om te koken, hadden we maar pizza's in de oven gegooid. Ik lag een beetje op de bank te hangen. Ik keek op toen ik m'n telefoon zag oplichten.
Afbeelding
Er ging een warm gevoel door me heen toen ik het las. Hij dacht aan me! Nee nee nee Katherine, je vind hem niet leuk en hij jou ook niet. Je gaat niet dezelfde fout maken als met Edward. Ik dacht aan wat ik hem zou terugsturen. Uiteindelijk besloot ik om gewoon 'normaal' terug te reageren.
Is al goed, tot morgen denk ik😉
Toen ik het eenmaal had verstuurd dacht ik aan hoe stom het er stond. Maar het was al te laat. Mezelf vervloekend liep ik naar boven om vervolgens op m'n bed neer te ploffen en m'n gedachten op uit te schakelen.
--------------------------------------------------------
Oké, dus even voor de duidelijkheid, dat berichtje stuurt Katherine dus aan Will. Verder heb ik eigenlijk niks te zeggen. Veel plezier met alle dingen die jullie gaan doen of zoiets. Sorry, ik heb geen inspiratie. Nou, doei!