My Perfectly Ruined Summer Romance

Hoofdstuk 4

{De volgende dag, als ze zijn aangekomen bij de vrienden van haar moeder}

Ik stap al geeuwend uit de auto. Jezus.. Zo lang in de auto zitten is echt niet goed voor je hoor. Vooral niet als je met Levi en Liam in de auto zit.

Ik rek mezelf uit waarbij mijn hand iets hards raakt. Een hoofd. Oeps. Ik draai me om en zie Levi staan. "auch" zegt hij met een gekwetste stem maar ik weet dat hij het niet meent. Hij glimlacht zwakjes.

"Sorry" zeg ik, het totaal niet menend, wat vast ook wel te horen is aan mijn stem, maar dat boeit me op dit moment even niks. Het enige dat ik nu wil doen is slapen. 

Ik volg mijn moeder naar de deur, waar een vrouw staat met donkerbruin, bijna zwart haar. Ze heeft een aardig gezicht en ik besluit dat ik haar mag. Ik moet tenslotte wel drie weken met haar in een huis wonen. Dan bedenk ik me opeens dat ik mijn tas ben vergeten en ik tik mijn moeder op haar arm. "Mam ik pak nog heel even mijn tas, ik kom zo. De auto is open toch?" Ze knikt en ik slenter terug naar de auto.

Ik pak mijn tas van de achterbank en smijt de autodeur dicht. Pff.. Moet ik echt perse al die mensen ontmoeten? Aah wat heb ik toch een verschrikkelijk leven soms.

Ik duw de deur open, gelukkig hebben ze hem op een kiertje gelaten. Aangezien ik geen idee heb waar ik nou precies ben loop ik maar gewoon op het geluid af. Dan bots ik opeens tegen iets aan en stoot met mijn arm tegen de muur. Wat heb ik toch met mezelf pijn doen, jezus.. 

Ik sta op het punt een woedeaanval te krijgen als ik de oorzaak van dit alles zie. Hij heeft donkerbruin haar, maar felgroene ogen. En heb ik al gezegd dat hij ook een kaaklijn heeft? Omg, dit is geen jongen, dit is een god.

Ik vraag me af hoe mijn kinderen er met deze gast uit zouden gaan zien. Dat worden sowieso prachtige godenkindjes.

Oke, Sophie, focus. Zeg wat. 

"sorry" zeg ik met een kleine glimlach terwijl mijn wangen rood worden. Maar het enige wat hij doet is me aankijken. Awkward..

Goh, wat heeft het plafond toch een mooie kleur.. En ik moet ook nodig mijn teennagels weer lakken, zie ik terwijl ik mijn voeten bestudeer. Mijn slippers matchen dus echt totaal niet met mijn nagellak.

Hij kucht en ik kijk hem aan. Hoe kan iemand zo mooi zijn, het liefst zou ik hem op willen eten, echt.

"Sorry, ik ben Noah" zegt hij na een paar seconden.

"Sophie" zeg ik. "Nou, eh.. ik zie je nog wel" voeg ik eraan toe als Noah niks terugzegt. Hij knikt en loopt weg. Ah, het is jammer dat hij zo doet, maar ik voel me nog steeds wel voorberecht dat ik naar zijn gezicht mocht kijken.

Dan hoor ik achter me een meisje grinniken. "Het staat erop hoor" zegt ze lachend. Ik draai me om en zie een knap meisje staan, met lang, lichtbruin haar en grote, lichtbruine bambi-ogen.

Ik geef haar een verwarde blik. "Wat staat waarop?" Ze houdt haar telefoon omhoog en geeft me een knipoog. "De eerste keer in de hele vakantie dat mijn broer tegen iemand praat. "Ohgosh, sorry, wat ben ik toch weer onbeleefd, ik ben Kyla." zegt ze terwijl ze haar hand uitsteekt. Ik schud haar hand. "Sophie"

"Ik ship het" zegt ze vrolijk. "Echt, dit is de perfecte manier om je droomman te ontmoeten, geef toe"

"Aha" zeg ik, niet heel erg overtuigd. "Dus je wilt zeggen dat hij mijn droomman is?"

"Je weet maar nooit" knipoogt ze. Ik schud lachend mijn hoofd. Ik mag deze meid wel.

A/N: Sorry dat het zo kort is, maar ik zal snel weer iets nieuws schrijven (voordat ik voor de hele dag krentenbollen en ontbijtkoek moet eten, anne198_x ;)  <3