My Perfectly Ruined Summer Romance

Hoofdstuk 12

***** 2 JAAR LATER *****

Ik zit gespannen op mijn bed en friemel aan mijn kettinkje.

Nadat Liam naar het ziekenhuis was, zijn we ingetrokken in een huis op loopafstand van het huis van Kyla en Noah.

Twee jaar geleden is er een virus bij Liam ontdekt wat steeds erger werd en hem zo erg verzwakte dat hij op een gegeven moment niet meer kon lopen. In de hoop dat er iets aansloeg hebben de dokters hem allemaal medicijnen toegedient. Pas na een paar maanden sloeg er iets aan en sindsdien is gaat het beter. En vandaag mag hij dus eindelijk weer naar huis.

Naast me pakt Noah mijn hand en knijpt er zachtjes in. Ik geef hem een kleine glimlach en leg mijn hoofd op zijn schouder.

~ Begin flashback ~

Ik knijp mijn ogen dicht tegen de zon. We zitten met z'n allen aan het zwembad. Nouja, zonder Liam en Cyrus dan, die zijn naar het ziekenhuis. Het voelt leeg zonder hen erbij en ik ben er nog steeds niet aan gewend.

Noah komt naar me toegelopen. "Kom je niet zwemmen?" roept hij.

Ik schud mijn hoofd als antwoord.

"Kom op, zelfs Kyla zwemt, en die haat zwemmen." smeekt hij.

"Niet zo'n zin"

Hij haalt zijn schouders op en wil weglopen, maar dan draait hij zich om. "Kom dan tenminste mee een ijsje halen"

"Ijs kan ik niet weigeren hè" zeg ik glimlachend en ik loop met hem mee naar het dichstbijzijnste winkeltje.

We kiezen allebei een ijsje uit en aangezien Noah het geld vergeten is betaal ik. "Toch wel een beetje teleurstellend van je Noah, dat je me helemaal hierheen haalt om mijn eigen ijsje te kopen." plaag ik hem lachend.

Hij glimlacht zachtjes en we beginnen weer terug te lopen.

"Sophie?" vraagt Noah.

"Hmm?"

Geen antwoord.

"Noah?" Ik draai me naar Noah toe. "Wat is er?"

Hij blijft stil staan en pakt zachtjes mijn arm. Ik kijk hem vragend aan en voordat ik het doorheb heeft hij zijn lippen op de mijne gedrukt.

Tot mijn verbazing vind ik het niet eens erg. Helemaal niet erg zelfs.

Na een paar seconden hoor ik een flitsgeluid. Net alsof iemand een foto nam. Ik maak me los van Noah en kijk rond. "Hoorde jij dat ook?"

"Godverdomme" hoor ik een meisjesstem zachtjes zeggen.

Kyla komt uit de bosjes gestapt en haar wangen worden rood. "Ik ben hier niet, nooit geweest" zegt ze een beetje ongemakkelijk en ze loopt weg. "Maar ik had wel gelijk Sophie! Het is wel je droomman" roept ze er triomfantelijk achteraan.

Ik kijk Noah aan en we schieten allebei in de lach. Dan pak ik zijn hand en we lopen terug naar het zwembad.

~ einde flashback ~

Na bijna twee jaar is het nog steeds aan. De eerste paar dagen deed ik het eigenlijk alleen om Levi jaloers te maken, maar al snel vond ik hem oprecht leuk. Het was haast moeilijk om hem niet leuk te vinden, ik bedoel, hij is zo ongeveer het perfecte vriendje. Hij flirt nooit met andere meisjes, wordt nooit echt boos, is lief en deelt zijn eten met me. En laten we vooral zijn goddelijke knapheid niet vergeten.

"Zenuwachtig?" vraagt hij. Als ik knik geeft hij een kus op mijn voorhoofd. "Geen zorgen Soph, het komt wel goed, ik ben bij je"

Ik glimlach en zeg plagend: "Nou ik weet niet of dat dan wel zo goed is hoor" Als antwoord geeft hij me een tik op mijn hoofd.

Ik doe alsof ik doodga van de pijn en hij schiet in de lach. "Ik ga hier dood van de pijn, en jij lacht me gewoon uit" zeg ik quasi gekwetst.

"Sorry schat" zegt hij nog steeds lachend.

Dan komt Kyla binnengerend. "Hij is er!!" Als ze ons ziet stopt ze abrupt. "Ew. Moet dat hier?" zegt ze terwijl ze zich omdraait.

Ik schiet in de lach en we lopen achter haar aan.

Zodra Liam uit de auto stapt wordt hij overladen met knuffels. "Dat noem ik nou nog eens populair" zeg ik als ik aan de beurt ben. "Tuurlijk, ik ben het hè" antwoord hij.

Ik schud mijn hoofd en we gaan naar binnen.

-

A/N: Dankjewel voor 1,5K reads♡♡ En zoals jullie misschien wel hebben gezien heb ik een nieuwe cover gemaakt, omdat ik die oude te kinderachtig vond, dus ik hoop dat jullie de nieuwe leuk vinden!!