My Perfectly Ruined Summer Romance

Hoofdstuk 2

Ik til Tess' koffer op. "Jezus, Tess." grom ik. "wat dacht je? Zitten al je vrienden hierin ofzo?" Ik kijk haar bedenkelijk aan. "wacht laat maar, die heb je niet."

Tess' ogen worden groot. "Tss moet jij nodig zeggen. Jouw enige vrienden zijn boeken, netflix en chocola." snauwt ze. Ik open mijn mond om iets te zeggen als Levi op mijn rug springt waardoor ik bijna voorover val.

"Vergeet mij niet he. Ik ben ook je vriend, toch Soph?" Hij knipoogt naar me en ik knik lachend. "Ja hoor, vriend " Mijn hand schiet naar zijn haar om het vervolgens helemaal door de war te doen. Glimlachend schud hij zijn hoofd.

"Jij bent echt niet goed bij je hoofd"

"Wat? Het zit veel leuker zo." verdedig ik mezelf. "Toch Tess? Het zit toch veel leuker zo?"

Tess kijkt ons even aan alsof ze zich afvraagt of het wel helemaal goed met ons gaat en komt dan waarschijnlijk tot de conclusie dat dat niet zo is want dan loopt ze weg. Ik geef Levi een high-five. "Wat zijn we toch een superteam. Het is ons weer gelukt, ze is weg" zeg ik triomfantelijk.

Inmiddels is het 03:50 en we zijn de auto aan het inladen. "Sophie? Kan je nog even de tas met eten pakken uit de keuken?" hoor ik mijn moeder roepen. Oeh eten. "Tuurlijk" zeg ik vrolijk en ik wil weglopen als ik over een rondslingerende rugtas struikel. Ik verwacht dat ik de grond raak, maar in plaats daarvan word ik opgevangen door twee sterke armen.

Ik open mijn ogen en kijk recht in de ogen van Levi. Ik zie dat hij groene spikkeltjes in zijn lichtbruine ogen heeft. Zijn gezicht komt steeds dichterbij en als ik me realiseer wat er gaat gebeuren spring ik uit zijn armen, waardoor onze hoofden tegen elkaar botsen. Auch. Tactvol sophie, heel tactvol.

Levi kucht. ".. eh.. ik ga de tas pakken" zeg ik zacht.

Ik loop naar de keuken en besluit dit alles even te negeren en doen alsof er niks gebeurd is. Ik zet de tas op tafel en bekijk de inhoud. Ontbijtkoek, broodjes, sultana's, krentenbollen.. Ik zucht. Typisch wat voor mijn moeder om zulke dingen te kopen.

Gelukkig vind ik onderin wat koekjes en chocola. YAASS. Ik pak mijn rugzak die ik bij mijn voeten ga zetten en stop de lekkere dingen erin.

Ik geef de tas met eten aan mijn moeder en stap in de auto. Ik zit achterin, naast Liam. Voor me zitten Levi en Tess, en achter het stuur mama en Marcus. Beter dat ze een busje hebben gehuurd, want ik vind het nu al behoorlijk krap, laat staan hoe krap het moet zijn in een auto. De koffers zitten in de dakkoffer dus daar hebben we gelukkig geen last van.

Ik laat Liam en Levi mijn geheime voorraad eten zien en glimlach duivels. Dit gaan we dus mooi even niet met de rest delen. Stel je voor dat we de hele dag door alleen maar ontbijtkoek en krentenbollen kunnen eten. No thank you.

Ik pak mijn vest en rol het op zodat het een soort kussen wordt. Dan leg ik mijn hoofd tegen het raam en doe mijn ogen dicht. Ik denk aan Levi. Waarom deed hij dat? En vond ik het erg dat hij het deed? Ik ben wel weggesprongen, maar dat was uit een reflex, en omdat ik voor de komende tijd niet echt zit te wachten op super awkward momenten. Uiteindelijk wordt ik overmand door uitputting en ik val in slaap.