My Perfectly Ruined Summer Romance

Hoofdstuk 5

Ik sta voor mijn kast en probeer een outfit voor vanavond uit te zoeken. Kyla zei dat ze een leuk feestje wist en ze vroeg of we meegingen. Normaal ben ik niet zo van de feestjes, maar ik moet wel een beetje populair lijken hier, toch?

Er is alleen één klein probleempje. Ik heb geen jurk. Ik heb er thuis waarschijnlijk wel één of twee, maar die heb ik niet bij me. Ik draag veel liever broeken, bespaart je ook weer moeite, want als je een lange broek draagt hoef ik mijn gorillabenen niet te scheren. En het zit gewoon fijn.

Ik heb gevraagd of ik bij Kyla op de kamer mag want ik trek het echt niet meer bij die bitch hoor. Één nacht in een hotelkamer was al erg, laat staan 3 weken. No thank you.

"Heb jij misschien iets wat ik kan aandoen?" vraag ik aan Kyla. "Ik heb geen jurken bij me en anders moet ik in spijkerbroek" Ik trek een raar gezicht.

Kyla knikt en opent haar kast. Ze tikt twijfelend tegen haar kin en pakt dan 3 jurken. Ze legt ze een voor een op het bed. "Deze zijn wel leuk voor jou waarschijnlijk. Doe ze anders even aan en laat ze zien, dan zeg ik wel welke het beste is"

Ze pakt haar telefoon en een paar seconden later schalt Sorry van Justin Bieber door de kamer. Oh gosh. Dit wordt dus een modeshow. Mijn oude beste vriendin Bella deed dit ook altijd met me. Maar sinds wat ze me geflikt heeft en erachter ben gekomen dat ze ontzettend fake is, ga ik niet meer met haar om.

Ik zucht en steek mijn tong uit naar Kyla. Als reactie steekt ze haar middelvinger op, maar schiet dan in de lach en roept: "nee grapje hoor" Ik loop hoofdschuddend weg naar de badkamer.

Eenmaal aangekomen bekijk ik de eerste jurk, zwart met kleine, zilveren steentjes. Het is strapless en valt zo te zien ongeveer tot op mijn knieën.

Ik trek hem aan. Nope, dit wordt hem niet. Heel erg leuk dit, maar dit ding gaat sowieso afzakken. En aangezien ik Sophie ben, gebeurt dat dan waarschijnlijk midden op de dansvloer, in het zicht van heel veel mensen.

Ik bekijk mezelf in de spiegel en loop dan al dansend de gang op. Het ziet er vast heel erg apart uit, maar dat kan me niks schelen.

"Charmant" hoor ik opeens een stem zeggen vanuit een andere kamer. Noah. Die was ik even vergeten. Godverdomme. Waarom moet precies hij dit nou persé zien?

Ik steek mijn hoofd om het hoekje van zijn kamer. "Ik ben een geboren danser" zeg ik met een serieus gezicht.

"Inderdaad, dat is te zien" speelt hij mee, even serieus klinkend als ik. Dan houd ik het niet meer en ik schiet in de lach. Er onsnapt een glimlach uit zijn mond, maar al snel maakt die plaats voor zijn gebruikelijke, neutrale blik. Door de muren heen hoor ik dat Kyla het nummer weer opnieuw opgezet heeft en ik zing zachtjes mee.

'You gotta go and get angry at all of my honesty. You know I try but I don't do well with apologies. I ho..' Na een paar seconden kucht Noah en ik stop abrubt met zingen, opeens dringt het tot me door dat dit er ook best awkward uit moet hebben gezien, aangezien ik totaal niet kan zingen. Waarschijnlijk zouden de vogels in afrika nog schrikken als ik zing. Het zou me in ieder geval niks verbazen.

Ughh.. Sophie, waarom kan je nou nooit normaal doen in het bijzijn van knappe mensen??

"Ik.. ehh.. ga maar weer eens terug, anders wordt Kyla straks ongeduldig" zeg ik, terwijl ik mijn stem onder controle probeer te krijgen. Ik begin me echt af te vragen of knappe mensen soms een of andere superpower hebben waarmee ze mensen helemaal gek kunnen laten worden..

Ik loop door naar de kamer van Kyla alsof ik op een catwalk loop. Zodra ze me ziet begint ze te juichen. Ik glimlach naar haar en draai een rondje. 'Kyla dit gaat sowieso afzakken, sorry maar ik ga het risico niet eens nemen"

Ze schiet in de lach en zegt: "inderdaad, dat moeten we niet hebben, al zouden de gasten op dat feestje het waarschijnlijk niet heel erg vinden"

Ik rol met mijn ogen. "Volgende jurk" zeg ik enthousiast.

De volgende jurk is een soort donkerblauw, en heeft een paar glimdingetjes op de voorkant. Ik doe hem aan. Hij valt tot zo'n 10 centimeter boven mijn knieën en loopt een klein beetje uit vanaf mijn middel. Dit is perfect. Ik hoef de derde jurk niet eens meer te passen.

Ik laat de jurk aan Kyla zien en ze knikt goedkeurend. "Ja dat is m" Ik glimlach en voel nog een keer aan de stof. Zo zacht. Ik wil hier in wonen.

Alsof Kyla mijn gedachten kan lezen zegt ze: "Je mag hem wel houden trouwens, die kleur staat me toch niet" Ik spring overdreven vrolijk op haar af en omhels haar. Maar in plaats van een knuffel terug te geven wordt ik tegen mijn hoofd geslagen. Au.

"Sorry ik kan niet tegen knuffels" zegt ze, zichzelf verdedigend. Ik kijk haar even raar aan maar haal dan mijn schouders op.

Als Kyla 'Sorry' voor de 4e keer achter elkaar opnieuw opzet, komt er een woedende stem uit een van de andere kamers, die ik herken als die van Liam. "DOE DAT KUTLIED UIT"

Kyla zet het uit, en we horen de stem opnieuw. "JA EINDELIJK DANKJEWEL"

Dan draait Kyla zich weer om naar haar telefoon en tikt op een ander nummer; 'Love Yourself'. Het verbaast me totaal niet. Dit is mijn lievelingsnummer en voordat ik weet sta ik op het bed mee te krijsen.

'AND ALL THE CLUBS YOU GET IN USING MY NAME. YOU THINK YOU BROKE MY HART, OH GIRL FOR GOODNESS SAKE. YOU THINK I'M CRYING ON MY OWN, WELL I AIN'T.'

Voor ik het weet is Kyla bij me komen staan en blèren we allebei supervals mee.

AND I DIDN'T WANT TO WRITE A SONG, CAUSE I DIDN'T WANT ANYONE THINKING I STILL CARE I DON'T BUT, YOU STILL HIT MY PHONE UP. AND BABY I'LL BE MOVING ON, AND I THINK IT SHOULD BE SOMETHIN' I DON'T WANNA HOLD BACK, MAYBE YOU SHOULD KNOW THAT. MY MA..'

Opeens stoppen we allebei met zingen. Ik zie Liam en Levi grijnzend in de deuropening staan.

"Praaacchtig" zegt Liam.
"Heel heel erg mooi" zegt Levi.

"Dankjewel en nu weg" zeg ik.

"We hadden het niet over jullie stemmen, maar over de kleur van de muren." Zegt Liam. "En we kwamen even vragen wat dat afschuwlijke geluid was, het leek wel op een soort kraai ofzo" vult Levi aan met een duivelse glimlach op zijn gezicht.

"Je moeder is een kraai" zeg ik terwijl ik mijn armen over elkaar sla. Slechte comeback Sophie, slechte comeback.

Ze barsten in lachen uit en lopen terug naar hun kamer.

-