My Kidnapper, My Lover (On-going)

Next page

Binukaka niya ang mga hita ko gamit ang kanyang mga kamay. Yumuko siya at itinapat ang kanyang mga bibig sa kweba ko. Nagulat ako sa ginawa niya dahil bigla niyang ni-lick ito. Taas, baba, kaliwa at kanan. Hinalik-halikan. Sinupsop. Sinipsip, inamoy at nilamutak. Hindi ko naiwasang hindi labasan.

Nakita ng kidnapper na nilabasan ako kaya dito na niya ipinasok ang kanyang ari. Dahil nga sa wala na akong lakas para maka-galaw, nagawa na niyang pasukin ito. Nararamdaman ko kung gaano ito kahaba. Nagsimula na siyang bumayo. Mabagal nung una dahil medyo masikip pa ito, hanggang sa pabilis na ng pabilis. Pabilis ng pabilis. Naririnig ko na siyang umuungol.

Pawis na pawis ang kidnapper habang ako ay sakit na sakit na. Tulala pa din ako. Hindi ako gumagalaw para hindi siya mag-enjoy.

Tingin ko ay malapit na siya sa kanyang climax. Itinodo na ng kidnapper ang kanyang pagbayo sa akin. Nang na-itodo na nya ang pagyugyog, napasigaw ako dahil sobrang bigay-todo ang huli niyang pagkanjot sa akin...

“Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!! Tama na!!!!!!!!!!!!!! Please!!!!” patuloy pa rin ako sa pag-iyak. Sobrang sakit na. Bukang-buka na. Pakiramdam ko ay punit na ang mga hima ko.

“Shit!” sabi niya. Itinigil na nya dahil narating na nya ang kanyang climax. Inilapit niya ang kanyang *ano* sa mukha ko at doon niya inilabas ang kanyang mga fluid. Napaka-walang hiya niyang nilalang. Dimonyo talaga! Satanas! Barabas! Hudas!

Hinding hindi ko makakalimutan ang araw na ito. Sinusumpa ko ang lahat ng mga lalaki sa mundo! Mga walang hiya kayong lahat. Hindi nyo alam kung gaano kahalaga sa babae ang kanilang virginity. Nakakahiya. Kinamumuhian ko kayong lahat!

Hindi na natigil ang pagbagsak ng mga luha sa mata ko. Kinausap ko ang Diyos… Bakit ganon? Bakit nangyayari sa akin ito? Sabi nyo po na lahat ng bagay ay may dahilan, pero sa nangyaring ito, hindi ko po maintindihan kung bakit ko pa kailangang pagdaan ang ganitong karahasan. Sana po ay matapos na ito. Ayoko ng ganito. Ayokong maganito.

Matapos ang kawalang-yaan ng kidnapper, humiga naman siya sa dibdib ko. Pawis na pawis. Pagod na pagod at hingal na hingal. Ilang minuto din at tumayo na siya. Kumuha siya ng tuwalya… Tumingin muna siya sakin bago pumunta ng banyo para maligo. Ngumiti siya sakin at muntik na nyang alisin ang kanyang maskara ngunit hindi nya ito tinuloy

Sobrang sakit ng ginawa nya sa akin. Pumikit ako at hinayaan lang tumulo ang mga luha. Hindi ko naiwasang hindi makatulog