Lili P.O.V.
Waarom. dat is de vraag die al de hele dag door mijn hoofd spookt. Waarom ga ik mijn verhaal vertellen aan iemand die ik nog maar net ken? Hij gooit mijn hele leven ondersteboven. En dat terwijl ik het eindelijk weer een beetje had kunnen opbouwen. Mijn ouders. Ze hadden niet veel meer van hun laten horen. Dat maakte me wel boos. Maar ik heb ze ook goed laten weten dat ik ze niet meer wil spreken. Helaas wist de media het ook. Maar back to the point. Harry. Hij verdient het om mijn verhaal te horen. Niet dat ik hem elk detail ga vertellen, ik vertel het verhaal wel in grote lijnen. En eigenlijk weet ik ook helemaal niet of we wel ruzie hebben. Harry heeft niet gezegd wie hij echt was. Maar om eerlijk te zijn zou ik dat ook doen. Wie gaat er nou een heel levensverhaal vertellen aan iemand die je pas net kent. Dat zal waarschijnlijk niemand doen. Of je moet niet helemaal honderd procent zijn. Ik maak de deur van de Starbucks open. snel kijk ik de zaak rond. Er zitten niet veel mensen maar de donkere krullen van Harry kan ik nergens vinden. Ik loop dus maar door en bestel een chocolade frappuchino. Na twee minuten wachten, krijg ik mijn drankje en loop ik naar een leeg tafeltje. De man die voor mij zit kijkt mij fronsend aan. Op mijn beurt kijk ik hem ook fronsend aan. Waarna hij begint te lachen. What the hell. Nog steeds kijk ik hem fronsend aan terwijl de man voor mij opstaat en bij mij aan tafel komt zitten. Wat denkt hij nou dat hij aan mijn tafel kan komen zitten, ik ken hem niet eens! Ik bedenk me niet langer en maak aanstalte om aan een andere tafel te gaan zitten. Helaas kom ik niet ver. Want ik sta nog maar net of ik voel hoe een hand rond mijn pols me terug trekt. 'Where are you going to?' Vraagt de man. 'To another table.' Antwoord ik zo rustig mogelijk. Waarna ik me weer wil omdraaien. 'But I thought you want to talk with me?' zegt de man dan. 'What i don't know who you are.' zeg ik dan een beetje gefrustreerd omdat de voor mij onbekende man me niet met rust wil laten. ' Are you playing games with my feels, or what?' Ik kijk de man onbegrijpend aan. 'Sir, I think you have the wrong person.' En ik wil weer doorlopen. 'No, i'm really sure that your name is Lili.' Geschrokken draai ik me om. 'How do you know my name?' 'Ehh...we know each other. You wanted to talk with me?' Ik kijk de man nog steeds raar aan. Volgens mij spoort hij niet helemaal. De man zet een stap in mijn richting waarna hij zijn zonnebril afzet. 'Omg Harry, I'm sorry i didn't recognize you.' 'Good.' Zegt Harry dan. Vragend kijk ik hem aan hoezo goed? Harry ziet mijn vragende blik. 'Now i'm sure nobody will recognize me.' Een oh geluidje verlaat mijn mond terwijl ik weer aan het tafeltje ga zitten. 'So, you wanted to talk?' 'Yes.' Antwoord ik dan kort en fel.
zoo dat is weer een kort hoofdstukje :)
