BÖLÜM 8: HOŞLANTI

35 6 0
                                    

-Eee ?
-O kadar .
-Kızım manyak mısın? Kiminle futbol oynuyodun , beni nerden tanıyor, babamı neden soruyor ?
-Bilmiyorum bunu söyleyip kapattı.
-Ceyda bu konuda sana inanmak istiyorum.
-Inan Duygu konuşma burada bitti adını vermedi.
-Peki ya tekrar ararsa ne yapıcaksın?
-Ne yapmalıyım?
-Açma yakında ortaya çıkar.
-Hı hı tamam. Neyse iyi geceler .
-Iyi geceler.

CEYDA'DAN;

Odama geldim ve yatağıma oturdum. Aslında konuşma böyle bitmemişti. Hala şoktaydım. Arayan Duygu'nun kaybolan abisiydi. Bana Duyguya hiç bir şey anlatmamamı söylemişti. Ama napıyım Duygu bu zor zamanlarında iyi bir haber alırsa sevinir diye düşündüm. Neyse ki tam yerinde sustum. Çünkü Duyguya anlatmami istemiyordu. Haa onun hayatına gelirsek;

Kaan abi aslında kaybolduğu zamanlarda tedavi altına alınmak içinmiş. Meğerse Kaan abi uyuşturucu bağımlısıymış. Ailesi öğrenmesin diye ortalardan kaybolmuş. Yurt dışında tedavi olmuş. Gitmeden önce de elindeki tüm uyuşturucuları anonim olarak satarak bir miktar parası olmuş. Senelerdir hem tatil yapıyor hem de tedavi görüyormuş. Ama bu sene aile özlemi o kadar çok bastırmış ki evine dönmeye karar vermiş. Türkiye ye gelip şehirlerine dönen otobüste bir koltuğa oturmuş. Sonra geleni geçeni izlerken babasını görmüş. Yanına doğru tam ilerlerken sürpriz yapmanın daha iyi olacağını düşünmüş. Otobüsten inip oradaki marketlerden birine girmiş . Şapka gözlük bir takım kıyafetler almış. Hazırlanıp çıktıktan sonra otobüsün yolunu tutmuş derken otobüsün kalktığını fark etmiş. Koşmuş ama yetişememiş. Ardından bir taksi tutup otobüsün arkasından gitmiş. Kazaya da şahit olmuş. O an ne yaptı bilemiyorum ama bana telefonda taksiden atladığını söyledi. Ambulansı çağıran da oymuş. Iste durum ortada . Duyguya kesinlikle bahsetmememi istedi. Neyse ki tam zamanında konuyu kapatmıştim. Futbol konusuna gelirsek ben kadar iyi oynayamadigina dair bayagi bir tartıştık. Sonra konuyu ne zamana kadar saklanacagina getirdim. Bir müddet daha böyle olmasi gerektiğini söyledi. Her neyse işte her şey bu şekilde. Duyguya yalan söylemeyi pek istemezdim. Ama Kaan abi öyle isteyince mecburen söylüyorum. Ha bir de yarın okul çıkışı buluşacaktik. Aile içi öğrenmek istediği şeyler varmış. Bende kabul ettim. O değilde yarın Duyguya nasıl bir yalan soyleyecektim? Onu da yarin düşünürüm. Uyumaliyim.

Ertesi sabah uyandığımda hemen hazırlanıp Duyguya güzel bir kahvaltı hazırladım. Duyguyu uyandırıp kahvaltıya omuzlarimda getirdim. Gerçekten uykusu derindi bu kızın eh kimin kardeşi. Kahvaltıyı bitirip evden çıktık. Okula geldiğimizde Duygu Arda ile gorucesegini söyledi. Bense sınıfa doğru ilerledim.

-Selam Duygu naber ?
-Kötü.
-Sorun nedir, gel oturalım öyle anlat.
- Babam kaza geçirdi.
-Ne durumu nasıl?
-Durumu iyi ama .
-Ama ?
-Artık bacaklarını kullanamayacak.
-Çok geçmiş olsun ama sıkma canını üzülme onemli olan yaşaması iyi olması. Hem tedavisi de var .
-Biliyorum babam zaten çok güçlü bir adam. Bu durumun üstesinden gelir. Gelmek zorunda sakat olmamalı.
-Bunu sormaya utanıyorum ama merak ettim.
-Sor.
-Sakat kalmayi yenemesse utanir misin sakat bir baban olduğundan?
-Saçmalama Arda tabiki hayır gerçekten anla-
-Tamam DUYGU sadece sordum.
-Neyse kalkalim mi?
-Olur.

Derslere kendimi veremesemde dinler gibi yapıyordum. Aklım babamdaydi bir an önce çıkış zilinin gelmesini istiyordum.

Derken çıkış oldu. Ceydayla okuldan çıktık.

-Bir an önce hastaneye gidip babamı görmek istiyorum.
-Haklısın bak ne diycem Duygu sen git bende bir yerden tatlı alıp öyle geleyim.
-Yok canım geçerken bi dükkana uğrar alırız.
-Yok yok çok guzel bir yer biliyorum ben oradan alayım sen git.
-Gerek yok Ceyda hepsi aynı.
-Tabiki hepsi aynı değil orası çok güzel yapıyor. Hadi ama Duygu ısrar etme.
-Peki madem görüşürüz.

Ceyda dan şüphelenmistim ama neden?
Buna bir cevap veremiyordum. Her neyse hastaneye gitmeliydim.

CEYDA'DAN;
Neyseki şüphelenmemişti. Hızla buluşacağımız yere gittim ve oturdum. Çok geçmeden Kaan abi geldi. Biraz sohbetten sonra asıl konuya girdi;

-Bak Ceyda ailem benim eskiden uyuşturucu kullandığımi bilmemeli. Sana güveniyorum kesinlikle Duyguya anlatma. Yoksa gidip anne ve babama anlatır.
-Anlatmam tabi .
-Suan kesin sonuç bekliyorum. Tam olarak şu iğrenç şeyden kurtulmuşmuyum diye. Sonuçlar olumlu olursa karşılarına çıkıcam. Olmassa geri dönüp iyi olasıya kadar daha saklanicam.
-Peki ya neden uyuşturucuya başladın ?
-Ozendim sadece.
-Bu kadar ?
-Evet sonrasında bir iki kullanıma bırakırım diye düşünüyordum ama bağımlısı oldum.
-Anladım Kaan abi benim artık kalkmam gerek Duygu suphelenir diye ödüm kopuyor.
-Tamam Ceyda. Bir durum olursa ara lütfen ben senin de abinim unutma.

Deyip sarıldı. Sonra ayrılıp bi pastaneye girdik. Oradan tatlı alıp hastanenin olduğu sokağa kadar yanımda geldi.
Sonra ayrıldık ve hastaneye girdim. Odaya geçip herkese selam verdim. Herkes çok neşeli görünüyordu :

-Hayırdır neyi kaçırdım?
-Gel kızım gel Tarık baban tedaviye basliycak ona seviniyorduk.
-Bu harika o zaman bi tatlıyla tamamlayalim.

Tatlıları yedikten sonra Duyguyla eve geldik. Salonda film izliyorduk

-Hayırdır Ceyda düşüncelisin?
-Hiç öyle yani her zamanki ben .
-Anlat bakalım bugunde aradı mi sapiğimiz.
-Ona sapık deme.
-Anlamadım?
-Yani belki de iyi birisidir her neyse aramadi.
-Hımm demek öyle. Uzak dursun ya bi aksiyon yaşayacak halim yok.
-Haklısın. Ben odama çıkıyorum uykum var sana iyi geceler.
-Iyi geceler.

Odama gittim. Kaan abiyi düşünüyordum. Gerçekten çok iyi biriydi. Vede çok ta tatlı. Abi kardeş ilişkisi içindeydik. Acaba bizden başka birşey olur muydu? Mesela sevgilim olsa? Bugün bana sarıldığında çok tuhaf hissetmiştim. Off neler diyordum? Ama aklımdan böyle şeyler geçmesine engel olamıyordum. Bi anda sesini duymak istedim. Telefonu alıp numarayı çevirdim.

-Alo Ceyda babama bir şey mi oldu?
-Yok yok birsey olmadı.
-Yoksa Duyguya mı bir şey oldu?
-Hayır.
-O zaman öğrendi her şeyi.
-Hay Duyguyu-
-Anlamadım?
-Yani Hayır Duyguyla alakası yok.
-Noldu o zaman ?
-Ben öyle bi merak edip aramistim nasılsın diye?
-Haa iyiyim kardeşim sen nasılsın?
-Bende iyiyim. Evde Duyguyla ben varım. Başka kimse yok ben biraz korktum da acaba gelsen mi ?
-Şaka yapıyorsun her halde.
-Hayır.
-Gelemem tabiki hem ne korkmasi en işlek caddede ev korkma bir şey olmaz.
-Peki ama öyle bi gorunseydin bari.
-Oraya uzağım Ceyda üzgünüm neyse söyleyeceğin başka bir şey yoksa kapatıyorum çok uykum var.
-Ya kiyamam uyu tabii.
-Anlamadım?
-Yani Duygu olsa böyle derdi yani der sanırsam her neyse iyi geceler.

Daha fazla rezil olmadan kapattım telefonu. Sesini duymak bile yetmişti. Neyse bende uyumaliydim.

Ertesi sabah beni Duygu uyandırmıştı. Kahvaltı yapıp okula doğru ilerledik. Geldiğimizde Aslı ve Ela bankta oturuyorlardi. Yanlarına gittik. Öyle okuldakilerin hakkında felan konuşuyorduk. Ela ve Aslının en sevdiği şey eleştiri yapmak olmalı. Gerçekten eleştiri konusunda üstlerine yoktur. Ela:

-Hey bakın şu ilerden gelen kızlardan sağdaki Gizem şu Ardanın eskisi.
-Hmm demek bu, diye atıldım. (Ardayi aldattığı aklıma geldikçe değişik olmuştum. Kızı zaten bi ego götürüyordu.)
-Bakın bakın buraya doğru geliyorlar.
-Selam kızlar hey sen sarışın?
-Bana dedin ?
-Evet sen adın ne senin?
-Ceyda.
-Hmm her neyse dün okul çıkışı seni gordum yanındaki çocuk neydi öyle ya ayrıca büyük erkeklerden hoslandigini da bilmiyorduk. Her neyse Gizem ben.
-Ceyda bu kız neler söylüyor?
-Şey Duygu?
-Aa senin haberin yok muydu dur adını hatirliycam Imm Kaan mıydı neydi?

UMUTSUZ VAKAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin