UMUTSUZ VAKA

BÖLÜM 5: GÜVENİYORUM ✔

-Yani Arda bu soru çok garip geldi . Zaten öyle değil miyiz ?
-Gerçekten mi ben sadece beni tanımak için geldiğini düşünüyordum.
-Aslında öyle evet ama sanırım arkadaş olabiliriz yani bunu daha önce söyleseymişim keşke bu kadar stres yapacağını bilmiyordum.
-Ah evet yani bende. Pekala o zaman kalkalım mı biraz yürürüz?
-Tabi olur.

Yarım saat kadar yürüdükten sonra sahile gelip oturduk. Biraz okuldan biraz ailelerden konuştuk. O anlattı ben dinledim, ben anlattım o dinledi.
Derken özel hayat yani ilişki durumlarından konu açıldı. Arda:

-Daha once hiç birisiyle çıktın mi yani soruyorum sadece öylesine yanlış anlama? .
-Hayır Arda sorun değil daha önce kimseyle bi ilişkim olmadı.
-Hiç mi yani bi sevdiğin falan hiç mi olmadı ?
-Bilemem her neyse peki senin ?
-Lanet olsun ki oldu .
-Anlatır misin ?
-Adi Gizem hayatta taniyabilecegin en değişik kız. Başlarda onu ilk tanımaya başladığım da iyi biriydi yani ben öyle görmüşüm . Her neyse iyi hoş ilerliyordu ama lakin o gece .
-Gece? Ah pardon devam et.
-Bi gece vakti bana mesaj attı asıl gerçeği görmek istiyorsan vereceğim adrese gel. Ne demek istediğini anlamadım. Ardından adresi gönderdi. Hemen verdiği adrese gittim. Bi apartman dairesindeydi. Hala ne ile karşılaşacağımi bilmiyordum. 6. Daireye geldiğimde evin kapısı açıktı. Sessizce içeri girdim. Ilerideki odalardan birinden muzik sesi ve gulusme sesleri geliyordu. Kafamda birseyler canlaniyordu. Ama inanmak istemiyordum. Her neyse ilerledim ve sesin geldiği kapının önünde durdum. Isteksizce kapıyı yavaşça açtım. Gördüğüm manzara karsisinda dona kaldım. Gizem başka bi erkekle aynı yatağın içinde üzerinde bişe-
-Tamam Arda anladım gerisini .Çok üzüldüm yani ne diyeceğimi bilemiyorum.
-Sorun değil bunu bilen ikinci kişisin
-Gerçekten mi ya birincisi?
-En yakın arkadaşım Erkan.
-Bana güveniyorsun demek .
-Yanlış mı düşünüyorum?
-Yok hayır merak etme birisine anlatmam.
-Güveniyorum.
-Peki ya sonra noldu yani geceden sonra.
-Hiç bişey beni zaten çağıranda oydu . Bunu bilerek yapmışti. O günden sonra yüzünü bile görmek istemiyordum. Lakin aynı okuldayiz ara ara karsilasiyoruz. Hıc bir tepki vermiyor aksine guluyordu. Duygularımı alt üst edip hayatımdan sinsice uzaklaştı. Bende artık kabullenmistim.
-Kalkalim mi?
-Tabii.

Yol boyu küçükluk anilarimizi, ailemizle olan eğlenceli günleri, okulda geçen zevkli dakikaları konuştuk. Evimin önüne gelmiştik. ARDA:

-Bugün çok güzel bi gündü hersey için teşekkür ederim.
-Asıl ben teşekkür ederim. Herşey çok güzeldi. Görüşmek üzere kendine iyi bak.
-Sende Duygu. Görüşürüz

Vedalasip eve geldim. Annem evde yoktu. Ceyda heyecanla beni bekliyordu. Ama farklı bi heyecan anlatacak çok önemli birsey olduğu belliydi. Ceyda:

-Duygu çok kötü şeyler oldu.(Ağlıyordu)