Why?

Τι περιεργη...

Part 3:

''Καλα, δεν θα την παρακαλαω κι ολας!'' Ειπα φανερα εκνευρισμενος.

''Ελα μωρε μην γινεσαι κακος, ποτε δεν ξερεις τι μπορει να επαθε.'' Ειπε προσπαθοντας να την δικαιολογησει

''Α, και τι μπορει να επαθε?'' Την ρωτησα ειρωνικα

''Δεν ξερω, πηγαινε μαθε γαμω!'' Ειπε θυμωμενη

''Ααα ειναι και αυτη σαν τις αλλες? Κολπακια και ετσι για να τρεχω απο πισω της?''

''Ααα εσυ δεν τρωγεσαι!'' Μου ειπε σαν να με χαστουκιζει και σηκωθηκε και εφυγε. Μα τι παιζει ποια? Καλα, χεστηκα κι ολας. Τωρα στις αρχες κανουμε μονο 5 ωρες μαθηματος διοτι δεν εχουμε καθηγητες. Λοιπον, μολις τελειωσε και η 5η ωρα καθομουν σε ενα πεζουλι του σχολειου και μιλαγα με τα παιδια. Βλεπω την Υρω να περναει απο ποιο μπροστα και απο οσο ποιο μακρια μου μπορει ριχνοντας μου μια ματια, μαλον φοβο εβλεπα σε αυτη την ματια, ομως γιατι? Με φοβατε? Τι παιζει? Δεν εδωσα ιδιαιτερη σημασια και συνεχισα να μιλαω με τα παιδια. Μετα πηγα με το σχολικο στο χωριο μου και συνεχισα κανονικα το πραγραμμα μου.

Το βραδυ επεσα για υπνο και εντελως περιεργος δεν μπορουσα να κοιμηθω, στο μυαλο μου ερχονταν τα ματια της Υρως, μα γιατι? Αρχισα να την σκεφτομαι, τα ματια της, τα χειλη της, το σωμα της, ωω το σωμα της... Ηταν ολο καλοσχηματισμενο, με σχετικες καμπυλες, ειχε στυθος και κωλο ρε... Μα τι λεω? Εγω δεν κοιτουσα ουτε και σκεφτομουν ποτε ετσι τις κοπελες μετα απο εκεινη την πουτανα... Μα τι εχω παθει? Τι παιζει μαζι μου? Δεν μπορει να μου αρεσει... Και αν μου αρεσει οντως? Καλα ποιος χεστηκε. Προσπαθουσα να κοιμηθω και δεν μπορουσα, ενιωθα καπως, μετα απο μια ωρα στριφογυριζοντας στο κρεβατι αποφασισα να μην προσπαθησω αλλο. Μπηκα Fb και κοιταξα ποιοι ηταν μεσα. Εκεινη την στιγμη μπηκε και εκεινη. Μα τι παιζει. Συνεννοειμενοι ειμαστε? Της εστειλα ενα ''γεια'' μου εδειξε οτι ''διαβαστηκε'' κατευθειαν. Τι εκανα μολις? Μολις εστειλα σε κοπελα πρωτος. Τι παιζει μαζι μου? Δε μου ειχε στειλει ακομα και ειχαν περασει ηδη 2 λεπτα, μα τι παιζει? Ποσο αργα παιζει να γραφει? Τοτε βλεπω οτι αποσυνδεθηκε... Μαλον ειχε βγει εδω και λιγη ωρα, γιατι αν εισαι στο Facebook απο το Fb και οχι απο το Messenger δεν σου δειχνει κατευθειαν ποτε βγηκε ο αλλος, περνανε κανα δυο λεπτα. Το διαβασε και βγηκε? Τι παιζει? Με γραφει? Καλα χεστηκα κι ολας, δεν θα τρεχω απο πισω της. Ξαναπροσπαθησα να κοιμηθω αλλα και παλι δεν μπορουσα... Τι παιζει γαμωωω! Πφφ τα νευρα μου μαζι της... Να παει να γαμηθει κι ολας αντε ποια! Βασικα οχι, αυριο θα την βρω να της μιλησω να δω τι σκατα θα μου πει. Μονο και μονο επειδη με νευριαζει. Για κανεναν αλλο λογο. Αυριο... Με αυτη την σκεψη με πηρε ο υπνος.

Το επομενο πρωι μολις πηγα στο σχολειο το λεωφορειο της δεν ειχε ερθει ακομα, αρα θα μπορουσα να την πιασω να της μιλησω κατευθειαν μολις ερθει χωρις να μπορει να το αποφυγει... Το λεωφορειο της ηρθε και μολις βγηκε με σταμπαρε κατευθειαν με τα ματια της, οπως και εγω. Γυρισε και κοιταξε αλλου, ομως αυτο το βλεμα της, εβλεπα φοβο, μα γιατι? Πηγα προς το μερος της οταν πηγε να περασει την πορτα του προαυλιου. Και της ειπα:

''Μπορουμε να μιλησουμε λιγο ιδιαιτερος?''

''Μα... Εχουμε κατι να πουμε?'' Μου ειπε και με κοιταξε καταματα, μαλακααα ειχα μεινει να κοιταζω τα ματια της. Εβλεπα μεσα τους πολλα συναισθηματα αλλα κυριαρχουσε ο φοβος και η ντροπη. Μα τι παιζει με αυτη την κοπελα?

''Ισως και να εχουμε'' Της ειπα σοβαρα και την ειδα οτι κατευθειαν κατεβασε το βλεμα της. Της σηκωσα το κεφαλι και τοτε χτυπησε το κουδουνι, γαμωτο, ετσι βρηκε την ευκαιρια να φυγει λεγοντας μου ενα απλο ''Εχω μαθημα.'' ''Δεν τελειωσαμε ακομα.'' Ψιθιρισα και εκεινη μαλον το ακουσε γιατι εφυγε πολυ ποιο γρηγορα απο κοντα μου.