Why?

Γιατι?!

Part 19:

Οι μερες περνουσαν και φενοταν σχετικα καλυτερα. Σημερινη ημερομηνια? 04/02/2016. Ειναι μια μερα πριν απο τα γεννεθλια μου. Ειναι βραδυ. Εβαλα την μικρη να κοιμηθει. Οταν βεβαιωθηκα οτι κοιμηθηκε πηγα κατω στα παιδια.

''Κοιμηθηκε'' Τους ειπα

''Ωραια, απο οτι ξερουμε ειναι καλυτερα ετσι?'' Ειπε ο Μαρκος, ο αδελφος της Υρως.

''Ναι'' Απαντησε ο Messi

''Δεν ξερω αν θα μπορω αλλο να παριστανω οτι την αγαπω...'' Ειπα αυτο και τοτε ακουστηκε ενας ηχος απο πισω μου. Σκατα. Η Υρω.

''Βγηκα γρηγορα εξω και την ειδα να τρεχει προς την κουζινα. Η ωρα ειναι 12. Ηθελε λογικα να μου κανει εκπληξη και να μου πει χρονια πολλα. Σκατα. Πισω μου ετρεξαν ο Μαρκος και ο Messi. Πατησε το κουμπι της κουζινας και κατεβηκε κατω. Μετα το πατησα και εγω και οταν κατεβηκα την ειδα να με σημαδευει με ενα οπλο.

''Γιατι?'' Με ρωτησε χωρις να καταλαβαινω την εκφραση της, η τον τονο της φωνης της, γενικα δεν καταλαβαινα, δεν μπορουσα να καταλαβω τι νιωθει. Για πρωτη φορα δεν μπορουσα, τα ματια της ηταν παντα τοσο εκφραστικα, και τωρα το μονο που εβλεπα μεσα τους ηταν κενο. Απλα κενο. Το απολυτο κενο...

''Δεν θες να το κανεις αυτο αγαπη μου!'' Την παρακαλεσα...

''Γιατι οχι?'' Με ρωτησε χαμογελοντας, κανοντας με να τρομαζω.

''Επειδη... Μ'αγαπας και σ' αγαπω!'' Προσπαθουσα να την κανω να λογικευτει...

''Γιατι το λες αυτο?'' Τα ματια φενονταν μαυρα, πρωτη φορα την εβλεπα ετσι... Με ποναγε η καρδια μου. Και συντομα οχι μονο η καρδια μου, αν δεν λογικευοταν συντομα τουλαχιστον.

''Μην το κανεις αυτο, δεν θες.'' Ειπα καθως την πλησιασα λιγο.

''Κανεις λαθος, το θελω, ειναι το δωρο σου, επειδη σ' αγαπω...'' Ειπε και εστρεψε το οπλο προς το κεφαλι της. Και τοτε εγινε αυτο που δεν περιμενα ποτε να γινει... Ακουστηκε ενας πυροβολισμος... Απο πισω της. Πισω της ειναι... Ηταν ο Messi. Μολις το ακουσε η Υρω, το οπλο επεσε απο τα χερια της. Γυρισε και κοιταξε τον Messi ετρεξε προς το μερος του. Ο Messi ειχε αυτοκτονησει. Οταν ακουσε εκεινο το σ' αγαπω... Πρεπει απλα να τον τσακισε. Ειτε αυτο, ειτε ηθελε να κανει την Υρω να αφησει το οπλο κατω με οποιδηποτε κοστος... Η Υρω εκλαιγε πανω απο το πτωμα του Messi. Τον αγαπουσε. Πηρε το ιδιο οπλο και το γυρισε προς το κεφαλι της.

''Σ' αγαπω'' Του ειπε και αυτοκτονησε. Κοιταξα τον Μαρκο. Με κοιταξε και αυτος...

Καναμε την κηδεια τους και τους θαψαμε και τους δυο μαζι. Οι αστυνομικοι επιασαν τον Μαρκο για την δολοφονια των γονειων του και αλλων τοσων ανθρωπων. Ολα ειχαν γινει σκατα. Δεν προσπαθησε να το αρνηθει, ουτε να αποφυγει την φυλακη. Ο μονος λογος που ζουσε τοσο καιρο και ηταν εξω απο την φυλακη ηταν για να προσεχει την Υρω και τωρα ποια δεν υπαρχε πλεον λογος αφου ειχε ηδη πεθανει... Ημουν ο μονος που ηταν ακομα εδω μετα απο ολη αυτη την ιστορια... Μακαρι να ειχα πεθανει...

Ξερω τι πιστευετεε, οτι τελειωσε. Αλλα οχι. Εχει ακομα ενα μικρο κεφαλαιο <3 Λοβ για ολλ <3 <3 <3