Why?

Τι πρεπει να μου πεις?!

Part 12:

''Ενταξει, ενταξει το μετανιωσα...'' Της ειπα σοβαρα. Πηγε να με χαστουκισει αλλα της κρατησα το χερι. Ειχε βουρκωσει. ''Καλα εισαι χαζο? Λες να το μετανιωσα?''

''Τετοιος μαλακας που εισαι ποτε δεν ξερεις...'' Μου ειπε προσπαθοντας να βγει απο πανω.

''Ο δικος σου μαλακας ομως''

''Ναι, αυτο εννοειτε...'' Μου ειπε γλυκα

''Για παντα?'' Την ρωτασα

''Δεν πιστευω στο για παντα.'' Μου απαντησε και εγω τρομαξα καπως

''Δηλαδη αυτο σημενει οχι?''

''Οχι, σημενει για οσο περισσοτερο μπορεσουμε'' Μου ειπε και περασε απο μεσα μου ενα κυμα ανακουφισης

''Μεσα'' Της ειπα και της εδωσα ενα γλυκο φιλι. Μετα απο λιγη ωρα μου ειπε:

''Θα το πουμε?''

''Πιστευω οτι ειναι καλυτερο να μην μαθευτει κατευθειαν, αλλα μπορεις να το πεις σε οποιους εμπιστευεσαι...''

''Στην Αννα και στον Messi ειναι οκ?''

''Στην Αννα θα το ελεγα και εγω σιγουρα, τωρα στον Messi πες το δεν εχω θεμα... Εγω θα το πω στον David''

''Εμμ... Οκ...''

''Δεν τον ξερεις?''

''Η αληθεια ειναι πως οχι...''

''Θα τον μαθεις!" Της ειπα και με αγκαλιασε... Καθομουν και σκεφτομουν... Το καταλαβε και με ρωτησε:

''Τι σκεφτεσαι?''

''Σημερα εχουμε 21''

''Ναι και?''

''Εισαι το #21αρι μου''

''Δεν μου αρεσει ο αριθμος 21'' Μου ειπε και εβγαλε την γλωσσα

''Ουτε εμενα, αλλα μου αρεσει αυτο που εγινε στις 21 του μηνα''

''Και μενα αγαπη μου''

''Πως με ειπες?''

''Πως σε ειπα?''

''Με ειπες αγαπη σου''

''Α, οντως? Συγνωμη''

''Οχι, μου αρεσε. Ξαναπεστο''

''Αγαπη μου?''

''Παλι''

''Αγαπη μου.''

''Παλι''

''Αγαπη μου!''

''Φωναξε το''

''Οχι'' Ειπε και ξαναεβγαλε την γλωσσα

''Αχ αυτη η γλωσσα σου''

''Τι εχει?''

''Με τρελενει!''

''Και ειναι καλο αυτο?''

''Πολυ, πολυ καλο''

''Χμ, καλα τοτε... Αγαπη μου.'' Πριν προλαβω να πω κατι χτυπησε το κουδουνι. Η Υρω εφυγε και εγω μετα απο λιγη ωρα εκανα το ιδιο...

Οι μερες περνουσαν και εμεις δεν ειχαμε μαλωσει ουτε μια φορα. Ειμασταν πολυ αγαπημενοι. Ο Messi, o David και η Αννα ηταν πολυ χαρουμενοι για εμας. Δεν την πιεζα καθολου. Πηγαιναμε σιγα σιγα. Σταθερα. Δεν χρειαζομουν να πηγαινουμε γρηγορα. Το μονο που χρειαζομουν ηταν να ειμαστε μαζι. Ημουν σιγουρος οτι την αγαπουσα ποια. Ειχαμε περασει μαζι σχεδον εναν μηνα και με ειχε καταφερει να την αγαπω περισσοτερο απο την ζωη μου. Και αυτη εμενα. Δεν μου ειχε πει ακομα τιποτα για το παρελθον της και αυτο με νευριαζε. Ευτυχως ομως δεν το εδειχνα. Δεν ειχα γνωρισει ακομα τους γονεις της και την ειχα φερει ηδη στο σπιτι και της ειχα γνωρισει την μανα μου και την αδελφη μου. Ο πατερας μου δεν μενει σπιτι οποτε δεν ετυχε να τον συναντησει. Δεν χρειαζοταν κι ολας. Αυριο κλεινουμε εναν μηνα μαζι. Σημερα ειναι Παρασκευη και μου ειπε οτι σημερα θα παμε σπιτι της και θα μου πει τα παντα. Θα μεινω εκει μεχρι το Σαββατο και μετα θα παω σπιτι. Τωρα ποια ολοι ξερουν για εμας και δεν κοροιδευει κανεις γιατι ξερει οτι θα φαει πολυ ξυλο.

''Αγαπηη'' Μου φωναζει ''Το λεωφορειο φευγει σε λιγο ελα να πιασουμε θεσεις!'' Πηγα και πιασαμε θεσεις. Στην διαδρομη μιλαγαμε και ηταν υπεροχα. Φτασαμε στο τεραστειο σπιτι της και ανοιξε την πορτα. Μου φανηκε περιεργο που δεν ηταν κανεις εκει.

''Ειναι στην δουλεια?'' Την ρωτησα και εκεινη τοτε μου ειπε:

''Πρεπει να σου πω λοιπον...''