Why?

Τρελαθηκε!?!

Part 18:

''Tι αγαπη?'' Ρωτησε ο Messi

''Messi, σ' αγαπαει και αυτη. Απλα δεν το ξερει ακομα'' Ειπε ο αδελφος της.

''Εισαι πολυ σημαντικος για αυτη. Σε αγαπαει περισσοτερο απο οτι εμενα. Η αγαπη που σου εχει ειναι... Πως να το πω... Απλα δεν υπαρχει.''

''Κανεις λαθος, υπαρχει! Απλα δεν την εχεις νιωσει ΕΣΥ ακομα! Ειναι το αλλο της μισο! Για αυτον γεννηθηκε!'' Φωναξε ο αδελφος της. Κανεις μας δεν μιλαγε. Ο Messi δεν μπορουσε να συνηδητοποιησει το γεγονος οτι η Υρω τον αγαπαει. Εγω δεν ηξερα τι αλλο θα συμβει. Κανεις ποτε δεν μου ειχε μιλησει τοσο αποτομα. Κανεις ποτε δεν μου ειχε πει τετοιες αληθειες... Ο αδελφος της... Δεν ξερω τι συμβαινει με αυτον... Δεν εχω ιδεα... ''Εσυ θα πας μεσα'' Ειπε ο αδελφος της και με κοιταξε

''Μα τον Messi αγαπαει, πριν λιγο το ειπες''

''Μπορει να το ειπα αλλα τωρα νομιζει οτι αγαπαει εσενα. Θα τα σχεδιασουμε ολα...'' Πηγα μεσα. Μολις με ειδε δεν χαμογελασε. Απλα με κοιτουσε.

''Αγαπη μου...?'' Ρωτησα απαλα. Τοτε χαμογελασε

''Ειμαι καλα.'' Μου απαντησε. Μετα απο λιγες μερες βρηκε απο το νοσοκομειο και την πηγα σπιτι της. Θα εμενα μαζι της. Με τα παιδια. Δεν τους ειχε δει ακομα. Μας περιμεναν σπιτι. Η Υρω ηταν καλα. Η ετσι εδιχνε τουλαχιστον. Μολις πηγαμε ειδε τον Messi και τον αγκαλιασε κατεθειαν εξεπεμπαν αυτοι οι δυο τοση αγαπη... Δεν μπορουσα... Ζηλευα, αλλα ηταν για το καλο της. Μετα ειδε τον αδελφο της και εμεινε. Ξεροκαταπιε και τον ρωτησε

''Εσυ εισαι...?'' Ο φοβος ειχε επιστρεψει στα ματια της. Ο αδελφος της, της χαιδεψε το μπρατσο και ειπε:

''Σ' αγαπαω μικρη. Ποτε δεν θα σου εκανα κακο''

''Γιατι τον μπαμπα και την μαμα?'' Ρωτησε

''Δεν το ηθελα...''

''Τοτε γιατι το εκανες?''

''Τους αγαπουσα. Επρεπε να τους σκοτωσω, δεν ηταν αυτοι που νομιζαμε. Θα σε σκοτωναν μολις μεγαλωνες λιγο. Οπως ετοιμαζονταν να κανουν και εμενα. Ηταν οι αυτοι, η εμεις. Θα πουλουσαν τα οργανα σου για λεφτα στην μαυρη αγορα. Οπως θα εκαναν και με εμενα... Μικρη μου δεν σε αφησα ποτε. Ημουν παντα εδω και σε προσεχα. Οποιος θα μπορουσε να σε πληγωσει, εστω με τα λογια τον σκοτωνα. Για εσενα το εκανα μικρη μου...'' Η Υρω ειχε μεινει. Δεν μπορουσε να το πιστεψει. Ολα γυρισαν αναποδα. Αρχισε να γελαει σαν υστερικη.

''ΑΧΑΧΑΧΑ ΑΔΕΛΦΟΥΛΗ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΚΑΚΟΙ? ΑΧ ΩΡΑΙΑΑΑΑ ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ'' Ηταν απλα τρομακτικη, παρενεργειες απο το χτυπημα? Ηταν σαν τρελη. Πηγα και την αγκαλιασα γρηγορα. Με εσπρωξε μακρια και πηγε μεσα στο σπιτι. Κοιταζομασταν με τα παιδια.

''Τι ηταν αυτο?'' Ρωτησα

''Αυτο που φοβομουν'' Απαντησε ο αδελφος της

''Τι εννοεις?''

''Της γυρισαμε ολα οσα νομιζε και τρελαθηκε''

''Θα την επαναφερουμε'' Ειπε ο Messi και τον κοιταξα σαν να ηταν τρελος. Αυτο μου φαινοταν απλα αδυνατο. Ειχε τρελαθει, πως θα μπορουσαμε να την επαναφερουμε?

''Αυτο εννοουσα οταν ελεγα αγαπη'' Μου ειπε ο αδελφος της ''Καταλαβες τωρα γιατι ειναι για αυτον?'' Συμπληρωσε

''Ναι...'' Ημουν περιττος, αλλα τωρα, για το καλο της επρεπε να βαλουμε μπροστα τα σχεδιο μας... Πηγα πανω να την δω και κοιμοταν ευτυχως... Πηγα κατω στα παιδια και αρχισαμε να λεμε για το πως θα γινοταν τα πραγματα... Δεν επρεπε να πληγωθει. Επρεπε να την επαναφερουμε...