Why?

Ισως μ' αρεσει, ισως και οχι...

Part 4:

Στο μαθημα ρωτησα την Αννα τι παιζει με αυτη την κοπελα και το μονο που μου απαντησε ηταν ''Ρωτα την'' Πολυ βοηθας ρε Αννα γαμω! Αυτη η κοπελα με εχει τρελανει, με κανει να την σκεφτομαι συνεχεια, μαλον αυτο ειναι το κολπο της! Να με κανει να την σκεφτομαι! Καλα κοπελια... Αν εισαι εσυ ετσι θα με δεις και εμενα ετσι! Μα τι λεω... Με εχει τρελανει δεν υπαρχει αλλη λογικη εξηγηση, αλλιως γιατι συμπεριφερομαι ετσι?

Χτυπησε το κουδουνι επιτελους και βγηκα κατευθειαν απο την ταξη και καθησα εξω απο την δικη της διακριτικα. Εκεινη με ειδε. Δεν κουνηθηκε, απλα ακουστηκε να λεει οτι θα μεινει μεσα στο διαλειμμα για να διαβασει. Με αποφευγει τωρα? Ολοι σχεδον ειχαν βγει εξω εκτος απο τον επιμελητη που τυχαινει να κανουμε παρεα, καλα μου εκατσε, του εκανα νοημα να βγει εξω, ευτυχως που καναμε παρεα γιατι ολοι εχουν θεματα με τις ταξεις τους, νομιζουν οτι και καλα αν μπει καποιος απο αλλη ταξη θα τους την διαλυσει, τον επεισα οτι αφου ειναι η Υρω μεσα δεν θα υπαρξει θεμα και ευτυχως με πιστεψε και βγηκε εξω αφηνοντας μας μονους...

''Με αποφευγεις τωρα?'' Την ρωτησα εκνευρισμενος, εκεινη κοιταξε τριγυρω και μετα καταλαβε οτι ειμασταν μονοι μας. Φοβηθηκε τοσο πολυ, δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι, μαλον φοβατε τους μεγαλητερους or what?

''Εμ... Εγω... Εχω διαβασμα, δεν σε αποφευγω'' Ειπε σχεδον τραυλιζοντας

''Α ναι? Και τι διαβαζεις?'' Την ρωτησα ειρωνικα σκυβοντας προς το θρανιο της. Εκεινη εκανε διακριτικα πισω και μου ειπε:

''Τωρα απολυτος τιποτα, δεν με αφηνεις.'' Ειδα θαρρος στα ματια της, αλλα ο φοβος δεν ειχε φυγει ακομα.

''Με φοβασε?'' Την ρωτησα απαλα

''Πρεπει?'' Με ρωτησε σιγανα

''Οχι'' Της ειπα οσο ποιο απαλα μπορουσα

''Ωραια, τοτε μπορεις να με αφησεις να διαβασω?'' Μου ειπε προσπαθοντας να με διωξει, με φοβοταν οντως, παρα πολυ, μα γιατι?

''Δεν μου απαντησες ομως'' Της ειπα ποιο αυστηρα

''Δεν θα πιασω συζητηση μαζι σου, σου ειπα οτι προσπαθω να διαβασω'' Ειπε σχεδον τραυλιζοντας απο τον φοβο. Τι παιζει μαζι σου ρε κοπελα μου? Την κοιταξα απορροντας και εκεινη το καταλαβε. ''Κοιτα, θελω να διαβασω οπως σου ειπα, σου υποσχομαι οτι θα μιλησουμε καποια στιγμη'' Ειπε αναστεναζοντας. Το δεχτηκα και πηγα να φυγω, εκεινη την στιγμη χτυπησε και το κουδουνι, της χαμογελασα και της ειπα ''Συγνωμη'' Και εφυγα. Κλασικα στο μαθημα βαριομουν την ζωη μου, αλλα την σκεφτομουν, σκεφτομουν αυτα που ειπαμε και ενιωθα καπως, δεν ξερω πως... Μαλον μου αρεσει αλλα μπα... Ειναι περιεργο το συναισθημα, δεν μου αρεσει... Βασικα δεν ξερω, απλα αυτη τη στιγμη με κανει να ενδιαφερομαι να μαθω πραγματα για αυτη, ισως ειναι απλα περιεργια... Δεν ξερω. Παντως με κανει να νιωθω περιεργα οταν ειναι κοντα και αυτο ειναι γεγονος.

Η ζωη μου τις 2 τελευταιες μερες νιωθω οτι περιστρεφεται γυρω της... Γιατι ομως? Αφου δεν μου ειναι τιποτα και ουτε παιζει καποιον σημαντικο ρολο στην ζωη μου... Τι παιζει? Καλα απλα πρεπει να σταματησω να ασχολουμε λιγο μαζι της, ομως δεν θελω, γιατι δεν θελω? Αχ δεν ξερω... Εκανα κλασικα το προγραμμα μου και μετα πηγα για υπνο, παλι το ιδιο, γιατι δεν με επερνε ο υπνος? Σκατα. Μετα απο προσπαθεια μπηκα παλι Fb και αυτη μπηκε παλι εκεινη την στιγμη. Τι παιζει? Περιμενα να μου απαντησει αλλα δεν... Γιατι ομως? Της εγραψα:

''Δεν μου μιλας?'' Διαβαστηκε παλι κατευθειαν, μου ηρθε απαντηση ομως αυτη τη φορα

''Μαλον οχι''

''Αφου το κανεις τωρα''

''Κι ομως, καληνυχτα''

''Τι εννοεις?''

''Καληνυχτα''

''Απαντα μου!''

''Καληνυχτα''

''Ρεε... Καλα, Καληνυχτα'' Διαβαστηκε. Επεσα για υπνο και κοιμηθηκα πολυ ομορφα, χωρις να ξερω το γιατι... Βασικα, μαλον το ηξερα, αλλα και παλι δεν με ενδιεφερε... Βασικα με ενδιεφερε, απλα ομως με εκανε χαρουμενο χωρις να ξερω τον λογο και αυτο με μπερδευε καπως... Ισως μ' αρεσει, ισως και οχι... Ισως ειμαι απλα περιεργος, η ισως απλα δεν εχω κατι καλυτερο να κανω...